گفتاردرمانی خوب در کرمان
گفتاردرمانی نوین مجهزترین کلینیک در کرمان است که در قالب تیم تخصصی به درمان اختلالات در ابعاد زیر میپردازد
گفتاردرمانی
کاردرمانی
حنجره
روانشناسی
بازی درمانی
اختلالات یادگیری
لکنت
اختلال بلع
گفتاردرمانی اختلالات صدا و حنجره، پاپیلوما
❇️مرکز تخصصی توانبخشی نوین- واحد استروبوسکوپی و درمان اختلالات صدا-حنجره پاپیلومای حنجره چیست؟❓❓❓❓❓ Laryngeal papillomatosis, also known as recurrent respiratory papillomatosis or glottal papillomatosis, is a rare medical condition in which benign tumors (papilloma) form along the aerodigestive tract. There are two variants based on the age of onset: juvenile and adult laryngeal papillomatosis.
✅پاپیلومای حنجره که اغلب به عنوان پاپیلومای بازگشت کننده راه هوایی نیز شناخته می شود ، توده های خوش خیمی هستند که در طول (مسیر) راه هوایی -گوارشی دیده می شوند. بر اساس س نشروع به دو نوع دیده می شوند:پاپیلومای نوجوانی و بزرگسالی تصاویر پاپیلومای حنجره را در زیر ببینید👇👇👇
@mkarimi.slp2019 اینستاگرام
صدای نازک درمردان با گفتاردرمانی قابل درملن است
➕مشکل نازک بودن صدا در مردان معمولا مرتبط با تعییرات هورمونی در سن بلوغ می باشد.
🔍در سن بلوغ معمولا حنجره رشد پیدا کرده و بزرگ می شود اما در برخی افراد تارهای صوتی در وضعیت کشیده و بالا قرار می گیرند.
➕معمولا با منوال تراپی حنجره و کشیدن حنجره به سمت پایین با یک تا پنج جلسه گفتاردرمانی قابل درمان است.
➕اگر صدای گرفته ای دارید ➕احساس فشار در صحبت کردن دارید➕احساس می کنید چیزی در گلو گیر کرده یا درد حنجره و گردن دارید به گفتاردرمانگر متخصص صدا و حنجره مراجعه کنید
آفونی/ بی صدایی چیست؟ دلایل آن کدامند؟ راه درمان آن چیست؟ گفتاردرمانی چه کمکی می کند؟
آفونی؟
◀️شرایطی است که فرد قادر به تولید صدا نیست و لبخوانی می کند.
➕برای تولید صدا تارهای صوتی که در حنجره قرار دارند به همدیگر نزدیک شده و با کمک جریان هوایی که از ریه خارج می شود ارتعاش می کنند.
◀️دلایل بی صدایی ⁉️
1️⃣عوامل روانشناختی مانند اضطراب ، شوک عاطفی
2️⃣اسپاسم عضلانی در نتیجه دادن زدن یا صحبت کردن های زیادکه مانع از حرکت تارصوتی می شود
3️⃣تومورهای حنجره
4️⃣جراحی های تیروئید/ حنجره/قفسه سینه که به عصب ده آسیب می زنند
5️⃣عوامل ویروسی مانند کرونا/ آنفلوآنزا
6️⃣عفونت
7️⃣آسیب های مغزی در نتیجه تصادف یا ضربه به سر
8️⃣شکستگی های حنجره
9️⃣ندول، پولیپ و سایر ضایعات که از ارتعاش تارصوتی جلوگیری می کنند
➕راه های درمان👇
✔اگر توده یا شکستگی یا عوامل ویروسی و عفونی در حنجره وجود داشته باشد جراح و متخصص گوش و حلق و بینی با جراحی یا درمان دارویی به شما کمک می کند
✔اگر اسپاسم یا عوامل اضطرابی یا گرفتگی عضله یا دادزدن و...دلیل آفونی باشد گفتاردرنگر متخصص صدا و حنجره به شما کمک می کند.
✔اگر در حنجره /شانه ها/ قفسه سینه احساس درد دارید و هیچ ازمایشی وجود علایم عیر طبیعی در شما را نشان نمی دهند دستورزی و منوال تراپی حنجره توسط گفتاردرمان متخصص عملکردحنجره درمان شما را حذف خواهد کرد.
➕ اولین اقدام در تشخیص بی صدایی استروبوسکوپی است کخ توسط متخصص گفتاردرمانی انجام می شود
گرفتگی صدا، گرانولوم تارصوتی ، تشخیص و درمان
👈همان طور که در تصویر فوق مشاهده می کنید در نوک فلش کشیده شده یک زایده حبابی شکل کوچک مشاهده می شود.
👈این زایده که در انتهای عقبی تار صوتی است گرانولومای تارصوتی( granuloma)نام دارد.
👈دلایل ایجاد آن شامل موارد زیر می باشند.
✔جیغ زدن، بلند صحبت کردن، گریه زیاد، زیاد صحبت کردن و..
✔رفلاکس معده
✔صاف کردن مکرر گلو
✔لوله گذاری در حین عمل جراحی
@novinststroboscopyneurofeedback
✅درمان:
👈رعایت بهداشت صوتی تحت نظر گفتاردرمانگر متخصص اختلالات عملکردی حنجره و ارائه برنامه های گفتاردرمانی جهت کوچک شدن اندازع توده
👈تزریق استروئید( توسط جراح حنجره)
👈جراحی در مواردی که توده بسیار بزرگ است و در تنفس اختلال ایجاد می کند.( توسط جراح و متخصص گوش و حلق و بینی)
# کلینیک #نوین #واحد تخصصی استروبوسکوپی# اختلالات صدا و بلع
☎️تلفن نوبت دهی: ۰۹۱۳۷۴۹۹۳۱۳_ ۰۳۴۳۲۴۴۶۷۵۵
📞تلفن پاسخگوئی به سؤالات در واتساپ 👈۰۹۱۳۸۴۰۷۱۱۲
وبسایت: www.st-kerman.ir
اینستاگرام:mkarimi.slp 2019
حنجره و صدا ، غذاهای مضر و مفید برای حنجره
📝📝📝📝📝📝
✏️
ب) بهداشت مواد غذایی:
❑ در مصرف مواد محرکی مثل ادویه جات
بخصوص فلفل و ترشیجات احتیاط کنید.
❑ در مصرف مواد اسیدی مانند سرکه و ... احتیاط کنید.
❑ از مصرف الکل، دخانیات و سیگار بپرهیزید.
❑ مصرف غذاهای سرخ کردنی محدود شود.
❑ در افراد آلرژیک از خوردن مواد غذایی مثل گوجه فرنگی، بادمجان و ... جلوگیری شود.
❑ در مصرف موارد غذایی با چربی بالا مانند کره، خامه، و غذاهای چرب محتاط باشید.
❑ از خوردن مواد بسیار شیرین بپرهیزید.
❑ از مصرف تنقلات مثل چیپس و پفک بپرهیزید.
❑ در مصرف موادی مثل قهوه، چای غلیظ، شکلات، آدامس، نوشابه های گازدار و ... که رطوبت راههای هوایی را کم کرده و خشکی مخاط حلق و دهان را بیشتر می کند احتیاط کنید.
❑ مایعات خیلی گرم یا خيلي سرد مصرف ننمائيد
#voice #larynx #voicehealth #حنجره #صدا #صوت #بهداشت_صدا
آیا اسید معده بر حنجره اثر دارد
بله اسید معده یا رفلاکس اثر بسیار بدی بر حنجره دارد لذا بیماران دارای رفلاکس باید رژیم غذایی را رعایت کرده و تحت درمان دارویی باشند
👈عفونت های سینوس
👈سو تغذیه
👈رفلاکس معده
👈آلرژی
👈خستگی
👈استرس
👈زیاد صحبت کردن یا خواندن
👈مصرف برخی داروها
از مهمترین عوامل آسیب رسان به حنجره می باشند
آیا مسائل روانشناختی بر حنجره اثر گذارند؟
بله مسائل روانشناختی اثر بدی بر حنجره دارند که برخی از آنها را در زیر آورده ایم
✔اضطراب
✔ترس از یک اتفاق مثال کرونا
✔افسردگی
✔نداشتن اعتماد به نفس
✔عصبانیت
👈تمام موارد فوق با اثر گذاری بر مغز، سیستم هورمونی و عروقی بدن اثر منفی بر حنجره می گذارند
" علم را بیاموزیم و از خرافات فاصله بگیریم"
بهداشت صدا و مراقبت از حنجره
اولین خط در پیشگیری و درمان اختلالات حنجره و صدا رعایت بهداشت صدا است.
✔استرس های روزمره اثر بدی بر حنجره دارند بنابراین باید مدیریت شوند.
✔سیستم فیزیولوژیک بدن و سلامت آن بسیار مهم است انجام آزمایشات کلی بدن هر ۶ ماه یکبار جهت چک کردن هورمون ها و ....بدن بسیار مهم است.
✔از مصرف دود ( سیگار قلیان تریاک و...) بپرهیزید
✔مشروبات الکلی مصرف نکنید
✔گلویتان را صاف نکنید
✔آب به میزان کافی مصرف کنید و محیط را مرطوب نگه دارید
✔جیغ نزنید
✔با صدای نازک و بسیار بلند صحبت نکنید
✔طولانی مدت صحبت نکنید
✔در مصرف داروها با پزشک مشورت کنید زیرا برخی اثر بدی بر حنجره دارند.
✔اگر آلرژی دارید مطمئنا بر حنجره اثر سو می گذارد برای درمان اقدام کنید
علت و درمان گرفتگی صدا ، دورگه شدن
علت گرفتگی صدا چیست؟
✔شایع ترین دلیل گرفتگی صدا عفونت دستگاه تنفسی فوقانی و التهاب حنجره می باشد
✔علت های دیگری هم در ایجاد و تشدید گرفتگی صدا نقش دارند که در زیر بیان شده اند
👈داد زدن، زیاد صحبت کردن
👈شوک عاطفی ناگهانی ، جیغ زدن و گریه کردن
👈بغض کردن
👈تدریس زیاد و پیوسته در مدرسین
👈سیگار کشیدن
👈مصرف مشروبات الکلی
👈آلرژی
👈استنشاق مواد سمی، جوهر نمک و...
✔اما برخی عوامل دیگر هم در بروز گرفتگی صدا موثرند که مستقیما بدلیل وجود تغییرات بافتی و یا وجود توده یا آسیب فیزیکی بر تارصوتی حنجره و... می باشند
👈پولیپ ها و ندول تارصوتی( سرطانی نیستند)
👈سرطان تیروئید، گلو و ریه
👈ضربه به حنجره
👈سکته مغزی و پارکینسون
👈تغییرات هورمونی در سن نوجوانی
👈تورم آئورت ( شریان قلب)
👈بدعملکردی غده تیروئید
✅اولین و اقدام در تشخیص علت گرفتگی صدا انجام "استروبوسکوپی" حنجره می باشد.
✅بنابر تشخیص پزشک و گفتاردرمانگر درمان دارویی، صدادرمانی و دستورزی حنجره، استراحت صوتی و یا جراحی و..... تجویز می شود
گفتاردرمانی، حنجره ، گرفتگی صدا
✅ندول تارصوتی ( nodules) ❓❓( تصویر بالا)
ندول ها ضایعات خوش خیمی هستند که به صورت برآمدگی های کوچک بر روی تارصوتی با استروبوسکوپی قابل تشخیص هستند.
✅ این ضایعه در کودکان پرسر و صدا و خانم ها شایع است اما در آقایان هم دیده می شود.
✅افراد مبتلا دارای صدای گرفته و نفس آلود هستند.
✅ ندول ها سرطان نیستند و به جراحی نیاز ندارند.
✅ بعد از گذشت زمان فرد احساس وجود جسم اضافی در حنجره می کند.
✅ بیمار احساس می کند چیزی در گلو چسبیده و مدام گلو را صاف می کند.
📝 تنها راه تشخیص ندول استروبوسکوپی است.
📝اصلی ترین راه درمان ندول گفتاردرمانی تخصصی حنجره و صدا است.
📝جراحی ندول با توجه به برگشت پذیر بودن آن پیشنهاد نمی شود.
# واحد#استروبوسکوپی#حنجره# کلینیک # نوین
تلفن: ۰۹۱۳۷۴۹۹۳۱۳ _ ۰۳۴۳۲۴۴۶۷۵۵
گرفتگی صدا، درمان گرفتگی صدا ، تشخیص با استروبوسکوپی در کلینیک گفتاردرمانی کرمان نوین
درمان گرفتگی صدا با گفتاردرمانی و دستورزی تخصصی حنجره در کلینیک گفتاردرمانی کرمان نوین
تصویربرداری حنجره جهت تشخیص گرفتگی صدا بدون بیهوشی
درمان گرفتگی صدا با ماساژدرمانی و دستورزی حنجره
درمان به همراه ارایه بهداشت صوتی و تغذیه
موادی مانند چای، قهوه، گرمی جات، لبنیات ، مواد بسیار چرب و بسیار شیرین،ترشی و تندی بسیار مضر هستند و نباید مصرف شوند.
رفتارهایی مانند جیغ زدن، گلو پاک کردن، بلند صحبت کردن و طولانی صحبت کردن منجر به اسیب تارصوتی می شوند.
این اختلال بیشتر در افراد دارای پرکاری صوتی مانند معلمین ، مداحان و.....مشاهده می شود.
آیا ضایعات تار صوتی مانند پولیپ ، ندول ، کیست سرطان هستند؟
ضایعات تار صوتی مانند پولیپ ، ندول ، کیست سرطان نیستند! بلکه همگی آنها باعث گرفتگی صدا می شوند و مربوط به استفاده زیاد از صدا می باشند مانند زیاد حرف زدن ، جیغ زدن ، گریه کردن با صدای بلند ، گلو پاک کردن و... هستند.
تشخیص بیماری خانم ۶۰ ساله مبتلا به ندول دوطرفه
بیمار خانم ۶۰ ساله مبتلا به ندول طرفه (برجستگی های عدسی شکل در قسمت جلویی تار صوتی که تار صوتی در تصویر همان دوتار سفید که به شکل عدد ۷ می باشد است) با شکایت گرفتگی صدا و درد حنجره که تصویر قبل از درمان را نشان میدهد.
درمان بیماری خانم ۶۰ ساله مبتلا به ندول دوطرفه
تصویر حنجره همان بیمار خانم ۶۰ ساله مبتلا به ندول دوطرفه بعد از پنج جلسه گفتار درمانی تخصصی ویژه اختلال گرفتگی صدا و حنجره (حذف کامل ندول ها ی تار صوتی)
تمرینات برای لب ها
باز و بسته کردن سریع لبها با همخوانهای /p/ و /b/ کشیدن و غنچه کردن لبها تکرار واژه های /i/ و /u/ به حرکت زیاد لبها تحریک دمایی لبها با استفاده از یخ، حرکت یخ از وسط لب به کناره ها ویا موضعی تر در آبریزش یکطرفه
نگه داشتن اشیا مختلف بین لبها مثل نی، قاشق پلاستیکی و … برای افزایش آگاهی حسی
استفاده از ذاهای گوناگون مثل ماست، کره ی بادام زمینی و تشویق بیمار به منظور ماساژ دادن لبها به هم
استفاده از انگشت برای کشیدن سریع لبه ی لب فوقانی و تحتانی
تمرین خنده : بیمار با اشاده ی درمانگر می خندد و خنده را متوقف می کند ، وقتی خنده متوقف می شود بیمار باید لبها را باز کند و دوباره ببندد
بیمار باید لبهایش را بسته نگه دارد در حالی که درمانگر سعی می کند انها را به آرامی باز کند
بیمار باید لبها را ببندد و در عین حال دندانها را باز و بسته کند
تمرین دم و بازدم با بینی نه با دهان
قبل از عمل بلع، بیمار باید یک لیوان یا فنجان را با لبهایش نگه دارد
نگه داشتن اشیاء کوچک مثل دکمه و قرار دادن آن بین لبها و دندانها
تحریک گونه ها از سمت داخل دهان بوسیله ی مسواک، شی سرد یا انگشتان
تمرینات مقاومتی ، بیمار لب فوقانی را به پایین می کشد در حالی که درمانگر با استفاده از آبسلانگ مقاومت ایجاد می کند یا فشار دادن گونه ها توسط زبان در حالی که درمانگر در مقابل بیرون آمدن لپ ها مقاومت می کند
– تمرینات زبان و فک تحتانی
بلند کردن نوک زبان: قرار دادن نوک زبان در ستیغ لثوی و نگه داشتن آن به مدت ۲ ثانیه
پس از تمرین فوق جارو کردن کام توسط نوک زبان
استفاده از همخوانهای /t/ و /d/ به منظور تماس سریع و آزاد سازی نوک زبان از لبه ی فک
استفاده از صدا های /s و/ch/ به منظور تماس کناره های زبان با کام و کمک به لوله کردن زبان ( صدای /ch/ به تماس وسط زبان با نرم کام کمک می کند
استفاده از صداهای /k/ و/g/ برای افزایش تماس خلف زبان با نرمکام ( انجام ترکیباتی مانند /taka/ یا /chaka/ برای بهبود حرکت زبان موثر است)
تمرینات دامنه ی حرکتی در ابتدا بوسیله ی جویدن گاز پانسمان و سپس با مقادیر اندکی غذا انجام می شود.
برای بهبود آگاهی حسی از تحریکات فشاری و دمایی استفاده می کنیم شامل:
قرار دادن قاشق سرد در نوک، تیغه و خلف زبان ، فشار کمی وارد می شود و بیمار باید قاشق را بلند کند
درمانگر کام را با آبسلانگ یا پنبه لمس می کند و بیمار باید آن محل را با زبان نشان دهد
دادن مواد سرد یا ترش به بیمار
تشخیص سایز و بافت بلعه هایی که به بیمار داده می شود
حرکات فک تحتانی: بیماران با حرکت کاهش یافته ی مندیبل نیازمند استفاده از ترابایت (therabite) به منظور افزایش باز شدن دهان هستند
تمرینات مقاومتی مثل بالا یا پایین بردن مندیبل در حالی که درمانگر با فشار بر چانه مخاافت می کند
تمرینات مکیدن ، تماس زبان و کام را افزایش می دهد و به مدیریت بزاق کمک می کند
منبع
Murray T, Carrau RL. (2006).Clinical Management of Swallowing Disorders
درمان صدا سازی در حین دم
بیماران مبتلا به بی صدایی و دیسفونی عملکردی، غالبا از صداسازی در حین دم بهرمه مند می شوند. این کار باعث تولید صدای زیر در حین دم می شود، که بر پایه ی دیدگاه لِمَن همیشه بر اثر ارتعاش تارهای صوتی واقعی تولید می شود. برای بیمارانی که همواره از صداسازی با تارهای صوتی کاذب برای صحبت کردن استفاده می کنند، واغلب نمی توانند “از آن رهایی پیدا کنند”، این کار روش سودمندی است. به همین منوال، برای بیماران دچار دیسفونی عملکردی که نوعی صدای ناهنجار دارند، و ظاهرا نسبت به تغییر آن نیز مقاومت نشان می دهند، این روش مفید خواهد بود. در ویدئو آندوسکوپی، هنگامی که از بیمار می خواهیم، در حین دم، صداسازی کند، تار های صوتی واقعی که (در راستای عملکرد تنفسی شان) کشیده شده اند، ناگهان به یکدیگر نزدیک می شوند و به ارتعاش در می آیند. در واقع، این شل بودن نسبی تار های صوتی است که، در حین دم ، باعث تولید صدای زیر می شود. چون بیشتر بیماران می توانند این روش را به راحتی انجام دهند (در حین دم صداسازی کنند و در حین بازدم نیز صدایی تقریبا شبیه به آن تولید کنند)، این روش شگردی ساده و سودمند در ایجاد و یا ایجاد دوباره ی ارتعاش در تارهای صوتی واقعی است.
ابعاد اجرای روش
۱٫ این روش ویژه، که به پوش شنیداری شباهت دارد، شاید بهتر باشد که، به جای توضیح، عملا اجرا شود. با بالابردن شانه هایتان و تولید صدای زیر، صداسازی در حین دم را به بیمار نشان دهید. مهم اسن است که هم زمان با بالا بردن شانه ها، صدا سازی در حین دم آغاز شود. با بالا بردن شانه ها شما می توانید تفاوت بین دم (بالا رفتن شانه ها) و بازدم (پایین آمدن شانه ها) را به بیمار نشان دهید.
۲٫ پس از نشان دادن چندین دم جداگانه، همراه بالا رفتن هم زمان شانه ها و صداسازی، بگویید: «حالا، من صدای زیر در حین دم را با صدای بازدم هماهنگ می کند.» نفس بکشید، شانه هایتان را بالا ببرید و هم زمان با بالا بردن شانه ها صدای زیر تولید کنید، سپس هنگام بازدم شانه هایتان را پایین بیاورید و همان صدا را تولید کنید. صداسازی هماهنگ در حین دم – بازدم را چندین بار تکرار کنید.
۳٫ از بیمار بخواهید، در حین دم، صداسازی هماهنگ شده ی دم-بازدم را تکرار کنید، و مواظب باشید تا حرکت شانه وجود داشته باشد. سپس به بیمار بگویید: «حالا هنگام بازدم شاه هایتان را پایین بیاورید و همان صدای زیر را که هنگام دم تولید کردید، تولید کنید.» با اندکی تمرین، بیشتر بیماران می توانند این کار را انجام دهند.
۴٫ پس از اینکه بیمار در حین بازدم صدایی همانند صدای حین دم تولید کرد، به او بگویید:«اکنون صدای هنگام بازدم را مثل کاری که من انجام می دهد، ادامه دهید.» صدای زیر ممتد تولید کنید، از سبک صدای زیر غیر طبیعی به سبک سینه ای معمولی با یک بازدم به طور ممتد پیش بروید. این کار را ندین بار تکرار کنید. سپس به بیمار بگویید:«ابتدا من تارهای صوتی خودم را برای تولید صدای زیر به یکدیگر نزدیک کردم، بعد آرام آرام صدایم را پایین می آوردم، تماس تارهای صوتی ام را حفظ کردم و به سطح ارتفاع صدای صحبت کردن معمولی ام رساندم.»
۵٫ چنانچه بیمار نتوانست صدای خود را از زیر به بم تغییر دهد، چهار مرحله ی پیشین را تکرار کنید. چنانچه بیمار توانست ارتفاع صدای خود را تا سبک صحبت کردن معمولی پایین بیاورد/ف به او بگویید:«حالا تارهای صوتی تان را برای تولید صدایی با کیفیت خوب به یکدیگر نزدیک کنید«. مرافب باشید تا بیمار در استفاده ی عملی از این صدای جدید عجله نکند. بلکه بیمار را به تمرین صدا سازی های مشابه مثل زمزمه کردن سوق دهید. پس از مقداری تمرین در صداسازی فهرستی از واژه های تک هجایی ساده در اختیار بیمار قرار دهید تا صداسازی واقعی را تمرین کند.
۶٫ زمانی که بیمار توانست دم و بازدم را بدون هیچ اشکالی انجام دهد. به او یاد آوری کنید که دیگر به حرکات نمایشی شانه ها نیازی نیست. بالا بردن و پایین آوردن شانه ها فقط برای نشان دادن تفاوت بین دم و بازدم لازم است.
۷٫ تمرین تک واژه ها را آن قدر ادامه دهید تا صداسازی طبیعی تثبیت شود. غالبا دوره های درمانی متعددی را صرف تمرین صداسازی جدید می کنیم، تا تمرین حرکتی صورت گرفته باشد، ولی از این صدا عملا در گفت و گو استفاده نمی کنیم. می توانید به بیمار بگویید:«حالا تار های صووتی را آن گونه که می خواستیم به یکدیگر نزدیک کردیم». این کار بی صدایی پیشین یا صداسازی با تارهای صوتی کاذب را مقصر جلوه می دهد. و نه بیمار را . در این مرحله، مشاوره مهم است. تمرین حرکتی به بیمار فرصت می دهد تا با بهترین روش صداسازی سازگاری پیدا کند.
منبع
کتاب The voice and voice theraoy تالیف Daniel.R Boone
ویدئو لارینگوسکوپی (تصویربرداری حنجره) ، نوروفیدبک ، گفتار درمانی ، بازی درمانی ، کاردرمانی و هنر درمانی
ویدئو لارینگوسکوپی ( تصویربرداری حنجره) ، نوروفیدبک ، گفتار درمانی ، بازی درمانی ، کاردرمانی و هنر درمانی
شماره تماس مطب: 32446755-034 - 09138407112 - 09137499313
آدرس مطب: کرمان خیابان استقلال کوچه شماره ۲ ساختمان پزشکان متخصص ۲ طبقه همکف مطب گفتار درمانی کریمی
آناتومی حلق (Anatomy of pharynx)
تعریف حلق: نیم استوانه عضلانی-فاسیائی است که دهان وبینی رابه حنجره و مری متصل می کند.
دربالابه قاعده جمجمه درپائین درسطح مهره ششم گردن درامتداد مری قرار می گیرد
در قدام به دهان،بینی وحنجره مربوط است.
مطابق شکل زیر حلق به سه ناحیه تقسیم می شود شامل:
حلق دهانی (Oropharynx)
حلق بینی (Nasopharynx)
حلق حنجره ای (Laryngopharynx)
pharynx
ساختار حلق
– نکاتی در مورد حلق
سوراخهای خلفی بینی به نازوفارنکس باز می شود.
دهانه خلفی دهان به اوروفارنکس باز می شود.
دهانه فوقانی حنجره به لارینگوفارنکس باز می شود.
حفره حلق در جلو با یک سوم خلفی زبان و بخش خلفی حنجره مرتبط است.
دهانه شیپوراستاش به جدارخارجی حلق بینی بازمی شود.
لوزه های زبانی،حلقی وکامی درسطح عمقی جدارهای حلق قرار دارند
حلق در خلف بوسیله فضای رتروفارنژیال از ستون مهره ای جدامی شود.
حلق با کام نرم نیز مرتبط است.
جدارهای حلق توسط عضلات اسکلتی وفاسیا ساخته شده است
– عضلات حلق
به دو گروه تقسیم می شوند:
الف : عضلات تنگ کننده
در هر طرف سه عضله قرار ذارذ
این عضلات روی هم همپوشانی دارند
این سه عضله حفره حلق را تنگ یا باریک می کنند
انقباض متوالی این سه عضله از بالا به پائین غذا را به سمت مری هدایت می کند
از عصب واگ عصب می گیرند
ب : عضلات طولی
سه عضله طولی وجوددارد:
استیلوفارنژیوس که اززائده استیلوئید منشا می گیرد
سالپنگوفارنژیوس که از بخش غضروفی لوله فارنژیوتمپانیک منشا می گیرد
پالاتوفارنژیوس که از کام نرم منشا می گیرد
این عضلات جدار حلق را بالامی کشند یا در حین بلع غذارا در طول حلق به پائین رانده ووارد مری می کند
– فاسیا
به دولایه تقسیم می شود و عضلات حلق را دربرمی گیرد:
یک لایه به نام فاسیای دهانی حلقی (buccopharyngeal) که از خارج عضلات حلق رامی پوشاند
یک لایه ضخیم تر به نام فاسیای فارنگوبازیلر که سحطح داخلی حلق را می پوشاند
فاسیا در محلهائی که عضلات کافی نیست جدار حلق راتقویت می کند بخصوص در محل بالاتر از عضله تنگ کننده فوقانی
– شریان های حلق
بخش فوقانی حلق:
شریان حلقی صعودی
شریان کامی صعودی و لوزه ای
شاخه های متعددی از شریان های ماگزیلری و زبانی
نواحی تحتانی حلق:
شاخه های حلقی شریان تیروئیدی تحتانی که شاخه ای ازشریان ساب کلاوین است خون می گیرد
خون اصلی لوزه های کامی از طریق شاخه لوزه ای شریان فاسیال مبدا می گیرد
– وریدهاوعروق لنفاوی
وریدها
یک شبکه می سازند که ازبالا به شبکه پتریگوئیدواز پائین به وریدهای فاسیال و ژوگولرداخلی تخلیه می شوند
عروق لنفاوی
به عقده های لنفاوی گردنی عمقی تخلیه می شوندکه شامل عقده های رتروفارنژیال،پاراتراکئال وinfrahyoid می باشند
– اعصاب حلق
عصب دهی حرکتی و بخش عمده ای از عصب دهی حسی حلق (بجز ناحیه بینی)عمدتاتوسط شاخه های اعصاب واگ وگلوسوفارنژیال تامین می شود.
بهداشت صوتی
بهداشت صوتی شامل مواری از قبیل حذف موارد بد و نادرست استفاده کردن از صدا ، بهداشت غذایی، حفظ رطوبت حنجره، رعایت سلامت جسمی و روحی و … است که برای عموم مردم و کاربران حرفه ای صدا برای داشتن یک صدای طبیعی و سالم ضروری می باشد رعایت بعداشت صوتی در بعضی افراد ضرورت بیشتری دارد این افراد شامل کودکان پر سر و صدا، خانمها و آقایان پر حرف، استفاده کنندگان حرفه ای صدا و کسانی که مبتلا به بیماری های مختلف حنجره می باشند.
الف- حذف موارد بد و نادرست استفاده کردن از صدا:
از فریاد زدن، جیغ زدن و هورا کشیدن خودداری نمایید.
سرفه، گلو پاک کردن فقط در صورت لزوم و بصورت ملایم.
از بلند خندیدن بپرهیزید.
از تقلید صدا خودداری نمایید.
از صحبت کردن ناگهانی و با فشار و تقلا خودداری نمایید.
با بلندی، زیروبمی، سرعت معمول و متوسط صحبت کنید.
به راحتی صحبت کنید.
به هنگام حرف زدن یا استفاده حرفه ای از صدا سرتان را راست نگهدارید و عضلات صورت، گلو، گردن و شانه ها را سفت نکنید.
سرتان را برای طولانی مدت به یک طرف خم نکنید.
از ورزشهای پر سروصدا بپرهیزید.
در جاهای پر سروصدا صحبت نکیند.
گفتارتان را تا جایی که امکان دارد محدود نمایید.
در صورت وجود هر گونه مشکل در صدای خود داوطلب آواز خواندن، سخنرانی و گزارش شفاهی نشوید.
فاصله ی خود را تا مخاطب طوری تنظیم کنید که مجبور نشوید با صدای بلند صحبت کنید
در هنگام بلند کردن وسایل سنگین از صحبت کردن خودداری کنید.
به هنگام ابتلا به بیماری های عفونی دستگاه تنفسی مثل سرما خوردگی یا لارنژیت از صحبت کردن زیاد خودداری نمایید.
قبل از آموزش حرفه ای صدا از صدای خود به صورت حرفه ای استفاده نکیند.
ب- بهداشت مواد غذایی:
در مصرف مواد محرکی مثل ادویه جات بخصوص فلفل احتیاط کنید.
از مصرف الکل، دخانیات و سیگار بپرهیزید.
در مصرف موادی اسیدی مانند سرکه و … احتیاط کنید.
مصرف غذاهای سرخ کردنی محدود شود.
در افراد آلرژیک از خوردن مواد غذایی مثل گوجه فرنگی، بادمجان و … جلوگیری شود.
در مصرف مواد غذایی با چربی بالا مانند کره، خامه و غذاهای چرب محتاط باشید.
از خوردن مواد بسیار شیرین بپرهیزید.
از مصرف تنقلات مثل چیپس و پفک بپرهیزید.
در مصرف موادی مثل قهوه، جای غلیظ، شکلات، آدامس، نوشابه های گازدار و … که رطوبت راههای هوایی را کم کرده و خشکی مخاط حلق و دهان را بیشتر می کند احتیاط کنید.
مایعات خیلی گرم یا خیلی سرد مصرف ننمایید.
ج- حفظ رطوبت حنجره:
آب یکی از مهمترین تامین کننده های رطوبت در سیستم صوتی است.
هر فرد بخصوص استفاده کنندگاه حرفه ای صدا باید بطور متوسط روزانه دو لیتر (۸ لیوان) آب مصرف کنند.
استفاده از آبمیوه طبیعی، خوردن چند قطره آبلیمو و استفاده از خمیر دندانهایی که رطوبت داخل دهان را بیشتر می کند می تواند مفید باشد.
د- سلامت جسمی و روحی:
وضعیت جسمی و روحی انسان تاثیر بسیاری بر صدایش دارد.
مراقب سلامت خود باشید و بطور منظم ورزش کنید.
از محیط های پر گرد و خاک و دودآلود بپرهیزید در صورت لزوم از ماسک استفاده نمایید.
در محیط های سرد پوشش کافی داشته باشید.
به هنگاام ابتلا به بیماری های عفونی دستگاه تنفس به پزشک مراجعه نمایید.
مراقب سلامت روانی خود باشید.
هر گونه گرفتگی صدا بیشتر از دو هفته را جدی گرفته و به پزشک مراجعه کنید.
از بلند کردن وسایل سنگین بپرهیزید.
از قرار گگرفتن در هوای سرد، گرم و خشک خودداری کنید.
رطوبت هوای داخل منزل و محل کار را حفظ نمایید.
عدم استنشاق بخارهای داغ و سوزاننده ی شیمیایی.
نفس کشیدن با بینی بخصوص در هنگام آلودگی هوا.
بطور متوسط ۷-۸ ساعت در روز استراحت کنید.
برای کنترل علائم گرفتگی و التهاب بینی استفاده از سرم شستشو مفید است.
به علت آنکه برگشت اسید معده به دهان (ریفلاکس) ممکن است باعث التهاب حنجره یا زخم تماس شود رعایت موارد زیر مفید است:
غذا را در حجم کم و وعده های بیشتر میل کنید.
سه ساعت قبل از خواب چیزی نخورید.
سر را به هنگام خواب ۱۵ تا ۲۵ سانتیمتر بالاتر قرار دهید.
از مصرف دخانیات بپرهیزید.
چربی کمتری بخورید و بیشتر از مواد پروتئین دار استفاده نمایید.
از مصرف موادی مثل قهوه، آبمیوه های اسیدی و … که موجب سوزش معده می شوند بپرهیزید.
فشار های روانی را کاهش دهی.
لباس راحت بپوشید.
بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید.
تغییرات صوت در زندگی
صوت به صورت پویا، لحظه به لحظه تغییر می کند. با وجود این، تغییرات دراز مدت در طول زندگی با رشد و پیری ارتباط دارند. در مراحل مهم زندگـی، استفاده از صوت متفاوت است، به همان صورت مطالباتی که از صوت انتظار می رود نیز متفاوت می باشد. علل این تفاوت ها متعدد هستند و شامـل بلوغ زیست شناختی و تغییرات عاطفی و اجتماعـی هستند کـه در زندگـی فـرد رخ می دهند.
صوت در نوزادی و دوران کودکی
در هفته هـای اول زندگـی، صـوت نوزاد بـرای بیان درد، خوشی، ناخوشی و گرسنگی استفـاده می شود. گریه که راه اصلی نوزاد جهت برقراری ارتباط میباشد، برای توانایی برقراری ارتباط غنی است.
گریه بیانگر توانایی اولیه نوزاد برای کنترل صوتش است. گریه یک عمل فیزیکی زمخت است که میتوان آن را به صورت پرتابی توصیف کرد. بـه عبارت دیگر، گریه به یکباره آغاز می شود، مسیر خود را طـی می کند و متوقف می شود. نوزاد (یا والدین) به ندرت می‌توانند گریه را به محض آنکه شروع شده است، متوقف کنند. هنگامی که نوزاد بزرگتر می شود، پاسخگویی وی به محیط اطـراف بیشتر می شود و کنترل بیشتری هم بر روی اندامهای مورد استفاده در گریه‌کردن به دست می آورد. در نتیجه، اینگونه تفسیر می شود کـه کیفیت گریه بیانـگر رشد جسمـی و روانشناختـی میباشد. همینطـور که نوزاد کنترل حرکتـی ظریف و ظریفتری را به دست میآورد، گریه به تدریـج قابل کنترل می شود و کاربرد آن هدفمندانـه تر می شود.
واضحترین تغییر بعدی در استفاده از صوت زمانی رخ می دهد که کودک شروع به استفاده از صوت به منظور تولید صداهای گفتاری می کند. به طورهمزمان، کودک درحال یادگیری صداهای زبان خاص خودش است. سپس کودک از صوت برای بیان ایده ها و خلقیاتش استفاده می کند. درسایر اوقات، ممکن است کودک از صوت در حقیقت فقط به عنوان بازی استفاده کند. زمانی که کودک به بلوغ می رسـد، تمایز پیچیده و پیشرفتـه حالت های قابـل قبول رفتار صـوتی بیش ازپیش شکـل می گیرد. این تمایز در نوزادی آغاز می شود. پاسخ صوتی نوزاد به صدای آشنای پرستار متفاوت با پاسخی است که او به صدای یک فـرد ناآشنا میدهد. به طورکلی، پاسخ صوتی کودک براساس میزان آشنایی با صدایی که می شنود، متفاوت است. کودکان یاد میگیرند که صدا در زمین بازی با کلاس درس یکی نیست. در سراسر زندگی تمایزهای این‌چنینی به صورت شیوه های پیچیده متعدد همچنان ادامه می یابند.
صوت رشد جسمانی کودک را نشان میدهد. حنجره نوزاد انعطافپذیر است و سطح هماهنگی عصبی– عضلانی پایینی دارد. علاوه براین، حنجره کوچک است و چین های صوتی کوتاهی دارد. این ساختار کوچک بدین معنا است که زیروبمی صوت نوزاد بالا می باشد. توانایی نوزاد برای کنترل تنش چین های صوتی محدود است. علاوه براین، توانایی محدود نوزاد برای کنترل فشار هوای موردنیاز گفتار منجر به انفجـارهای کوتاه صـدا می شود که بیشتر آنها به‌نسبت بلند هستند. هنگامـیکه نوزاد رشد می کند، توانایی وی برای کنترل زیروبمی و بلندی صوت افزایش مییابد. این رشد خود را در گریه های طولانی تر نشان می دهد، به طوری که از نظر زیروبمی پایین تر هستند و از نظر بلندی بسته به موقعیت متفاوت می باشند.
به طورخلاصه در دوران نوزادی و کودکی، مشخصات صوت به بلوغ جسمانی، شناختی و عاطفی کودک بستگی‌دارد. اندازه فیزیکی چین های صوتی عامل اصلی تعیین کننده فرکانس پایه صوت کودک است. نوزادی که حنجره کوچک و چین های صوتی کوتاه دارد، بالاترین زیروبمی صوتی را نشان می دهد، درحالیکه کودک بزرگتر که حنجره اش رشد کرده است، زیروبمی صوتی پایین تری دارد. زیروبمی صوت بزرگسال به دست نمی آید مگر تا زمان بلوغ، یعنی زمانیکه حنجره به اندازه دوران بزرگسالی خود برسد.
تغییرات بلندی کمتر تحت‌تاثیر این تغییرات رشدی و بیشتر تحت‌تاثیر سطح کنترل حرکتی نشان داده شده توسط کودک است. تغییر کیفیت، تغییرات رشد فیزیکی چین های صوتی، تغییر در شکل و اندازه کل مجرای صوتی و کنترل ظریف تر دستگاه عصبی–عضلانی را نشان می دهد. ایجاد تمایز بین نحوه استفاده مناسب از صوت نه تنها به توانایی های جسمی بلکه به رشد و آگاهی شناختی و اجتماعی نیز بستگی دارد.
صوت بزرگسال
تقریباً در ۱۸ سالگی یا شاید زودتر، صوت به بلوغ خود یا مرحله بزرگسالی میرسد. فرکانس پایه برای چندین دهـه به همین شکل باقی می ماند. فـرد به طورکامل بر محـدوده پویای صـوت (بلندی) کنترل دارد و میتواند بسیاری از انواع زیروبمی ها و کیفیتهای صوت را تولید کند. این تواناییهای صوتی، بلوغ دستگاههای آناتومیک و فیزیولوژیک را برای حمایت از گفتار نشان می دهند.
اگرچه صوت بزرگسالی حدود ۱۸ سالگی به دست آمده است، اما هنوز پیشرفتهای بیشتری ممکن است به وقوع بپیوندند تا تواناییهای صوتی افزایش یابد. در حقیقت آموزش صوتی خواننده یا هنرپیشه بهتر است هنگامی آغـاز شود که این سطـح از بلوغ به دست آمده باشـد. محدوده زیروبمی میتواند گسترده تر شود، کنترل صوتی میتواند افزایش یابد و کیفیت صوت میتواند غنی تر شود.
روشی که از صوت استفاده می شود به مطالبات موقعیتی بستگی دارد. این مطالبات ممکن است نیاز معلم به آموزش و حفظ نظم، نیاز وزیر برای ایراد یک سخنرانی مؤثر یا تسلی دادن یا نیاز یک فروشنده برای فروش کالا باشد.
صوت به عنوان یک امر بدیهی فرض می شود. ما میتوانیم با استفاده مداوم و نادرست استفاده‌‌کردن مکرر به آن آسیب وارد کنیم. ما می توانیم آن را درمعرض عوارض مخرب دخانیات، داروها و الکل قراردهیم و انتظار داشته باشیم که آسیب نبیند. ما معمولاً فقط هنگامی‌که دشواری در صحبت کردن را تجربه می کنیم، دیگر صوت را یک امر بدیهی به حساب نمی آوریم و بهدنبال کمک میگردیم. ما اغلب در شناسایی عادت هایی که به طور ذاتی آسیب زا هستند و نیز در ایجاد تغییرات لازم در آنها مشکل داریم، حتی زمانیکه زندگی مان تهدید می شود.
صوت سالمندی
بعد از ۶۵ سالگی یا بیشتر، تحلیل رفتن صوت آغاز می شود، درست به همان شیوهای که سایر عملکردهای بدن شروع به تحلیل رفتن می کنند. اما صوت همیشه به طور دقیق تغییرات زیاد یا سریعی را که ممکن است در عملکرد جسمانی بدن رخ دهد نشان نمی دهد. افراد مسن با شرایط جسمی مناسب، صوتی دارند که مشخصات آن همانند صوت افـراد جوان تر است. بعضی از خوانندگـان می‌توانند صوتشان را تا دهه ۷۰ حفظ کنند. صوت ممکن است عناصر لازم زیبایی را حفظ کند، اما احتمالاً محدوده یا میزان کنترل صوتی را که در سالهای پایین‌تر داشته است دیگر نشان نمی دهد.
اما برای دیگران، صوت به آسانی تسلیم عوارض سالمندی می شود. صوتی که کاهش یا افزایش زیروبمی عادتی، کاهش کنترل بلندی یا تغییراتی را در کیفیت نشان میدهد، می تواند بیانگر نشانه هایی از وضعیت جسمی ضعیف باشد. تغییرات اکوستیک ازقبیل تغییرات رو به بالا یا پایین فرکانس، کنترل ضعیف بلندی و تغییرات کیفیت تاحدودی تغییرات فیزیولوژیکی را نشان می دهد که با بالا رفتن سن در حنجره رخ می دهند.
مطالبات صوتی دوران پیری میتواند متفاوت با مطالبات میان سالی نیز باشد. یک فروشنده بعد از بازنشستگی دیگر لازم نیست از صوتش برای فروش کالا استفاده کند. وزیر بازنشسته دیگر لازم نیست سخنرانی پرقدرتی ایراد کند. تحلیل رفتن عملکرد بدن معمولاً با کاهش مطالبات بدن همراه است. این گفته به این معنی نیست که صوت برای افراد مسن دیگر اهمیت ندارد. برعکس، صوت از جهت دیگر اهمیت می یابد. صوت اهمیتش را در فرایند برقراری ارتباط همچنان حفظ می کند. صوت برای حفظ ارتباط با دوستان و خویشاوندان مورد استفاده قرار می گیرد. برای برخی از افراد، ارتباط کلامی تنها شیوه حفظ ارتباط بشری و کنترل محیط می شود.
منبع:
Colton RH, Casper JK, Hirano M. (2011). Understanding Voice Problems: A Physiological Perspective for Diagnosis and Treatment. Baltimore: Williams & Wilkins.
صوت در نوزادی و دوران کودکی
در هفته هـای اول زندگـی، صـوت نوزاد بـرای بیان درد، خوشی، ناخوشی و گرسنگی استفـاده می شود. گریه که راه اصلی نوزاد جهت برقراری ارتباط میباشد، برای توانایی برقراری ارتباط غنی است.
گریه بیانگر توانایی اولیه نوزاد برای کنترل صوتش است. گریه یک عمل فیزیکی زمخت است که میتوان آن را به صورت پرتابی توصیف کرد. بـه عبارت دیگر، گریه به یکباره آغاز می شود، مسیر خود را طـی می کند و متوقف می شود. نوزاد (یا والدین) به ندرت می‌توانند گریه را به محض آنکه شروع شده است، متوقف کنند. هنگامی که نوزاد بزرگتر می شود، پاسخگویی وی به محیط اطـراف بیشتر می شود و کنترل بیشتری هم بر روی اندامهای مورد استفاده در گریه‌کردن به دست می آورد. در نتیجه، اینگونه تفسیر می شود کـه کیفیت گریه بیانـگر رشد جسمـی و روانشناختـی میباشد. همینطـور که نوزاد کنترل حرکتـی ظریف و ظریفتری را به دست میآورد، گریه به تدریـج قابل کنترل می شود و کاربرد آن هدفمندانـه تر می شود.
واضحترین تغییر بعدی در استفاده از صوت زمانی رخ می دهد که کودک شروع به استفاده از صوت به منظور تولید صداهای گفتاری می کند. به طورهمزمان، کودک درحال یادگیری صداهای زبان خاص خودش است. سپس کودک از صوت برای بیان ایده ها و خلقیاتش استفاده می کند. درسایر اوقات، ممکن است کودک از صوت در حقیقت فقط به عنوان بازی استفاده کند. زمانی که کودک به بلوغ می رسـد، تمایز پیچیده و پیشرفتـه حالت های قابـل قبول رفتار صـوتی بیش ازپیش شکـل می گیرد. این تمایز در نوزادی آغاز می شود. پاسخ صوتی نوزاد به صدای آشنای پرستار متفاوت با پاسخی است که او به صدای یک فـرد ناآشنا میدهد. به طورکلی، پاسخ صوتی کودک براساس میزان آشنایی با صدایی که می شنود، متفاوت است. کودکان یاد میگیرند که صدا در زمین بازی با کلاس درس یکی نیست. در سراسر زندگی تمایزهای این‌چنینی به صورت شیوه های پیچیده متعدد همچنان ادامه می یابند.
صوت رشد جسمانی کودک را نشان میدهد. حنجره نوزاد انعطافپذیر است و سطح هماهنگی عصبی– عضلانی پایینی دارد. علاوه براین، حنجره کوچک است و چین های صوتی کوتاهی دارد. این ساختار کوچک بدین معنا است که زیروبمی صوت نوزاد بالا می باشد. توانایی نوزاد برای کنترل تنش چین های صوتی محدود است. علاوه براین، توانایی محدود نوزاد برای کنترل فشار هوای موردنیاز گفتار منجر به انفجـارهای کوتاه صـدا می شود که بیشتر آنها به‌نسبت بلند هستند. هنگامـیکه نوزاد رشد می کند، توانایی وی برای کنترل زیروبمی و بلندی صوت افزایش مییابد. این رشد خود را در گریه های طولانی تر نشان می دهد، به طوری که از نظر زیروبمی پایین تر هستند و از نظر بلندی بسته به موقعیت متفاوت می باشند.
به طورخلاصه در دوران نوزادی و کودکی، مشخصات صوت به بلوغ جسمانی، شناختی و عاطفی کودک بستگی‌دارد. اندازه فیزیکی چین های صوتی عامل اصلی تعیین کننده فرکانس پایه صوت کودک است. نوزادی که حنجره کوچک و چین های صوتی کوتاه دارد، بالاترین زیروبمی صوتی را نشان می دهد، درحالیکه کودک بزرگتر که حنجره اش رشد کرده است، زیروبمی صوتی پایین تری دارد. زیروبمی صوت بزرگسال به دست نمی آید مگر تا زمان بلوغ، یعنی زمانیکه حنجره به اندازه دوران بزرگسالی خود برسد.
تغییرات بلندی کمتر تحت‌تاثیر این تغییرات رشدی و بیشتر تحت‌تاثیر سطح کنترل حرکتی نشان داده شده توسط کودک است. تغییر کیفیت، تغییرات رشد فیزیکی چین های صوتی، تغییر در شکل و اندازه کل مجرای صوتی و کنترل ظریف تر دستگاه عصبی–عضلانی را نشان می دهد. ایجاد تمایز بین نحوه استفاده مناسب از صوت نه تنها به توانایی های جسمی بلکه به رشد و آگاهی شناختی و اجتماعی نیز بستگی دارد.
صوت بزرگسال
تقریباً در ۱۸ سالگی یا شاید زودتر، صوت به بلوغ خود یا مرحله بزرگسالی میرسد. فرکانس پایه برای چندین دهـه به همین شکل باقی می ماند. فـرد به طورکامل بر محـدوده پویای صـوت (بلندی) کنترل دارد و میتواند بسیاری از انواع زیروبمی ها و کیفیتهای صوت را تولید کند. این تواناییهای صوتی، بلوغ دستگاههای آناتومیک و فیزیولوژیک را برای حمایت از گفتار نشان می دهند.
اگرچه صوت بزرگسالی حدود ۱۸ سالگی به دست آمده است، اما هنوز پیشرفتهای بیشتری ممکن است به وقوع بپیوندند تا تواناییهای صوتی افزایش یابد. در حقیقت آموزش صوتی خواننده یا هنرپیشه بهتر است هنگامی آغـاز شود که این سطـح از بلوغ به دست آمده باشـد. محدوده زیروبمی میتواند گسترده تر شود، کنترل صوتی میتواند افزایش یابد و کیفیت صوت میتواند غنی تر شود.
روشی که از صوت استفاده می شود به مطالبات موقعیتی بستگی دارد. این مطالبات ممکن است نیاز معلم به آموزش و حفظ نظم، نیاز وزیر برای ایراد یک سخنرانی مؤثر یا تسلی دادن یا نیاز یک فروشنده برای فروش کالا باشد.
صوت به عنوان یک امر بدیهی فرض می شود. ما میتوانیم با استفاده مداوم و نادرست استفاده‌‌کردن مکرر به آن آسیب وارد کنیم. ما می توانیم آن را درمعرض عوارض مخرب دخانیات، داروها و الکل قراردهیم و انتظار داشته باشیم که آسیب نبیند. ما معمولاً فقط هنگامی‌که دشواری در صحبت کردن را تجربه می کنیم، دیگر صوت را یک امر بدیهی به حساب نمی آوریم و بهدنبال کمک میگردیم. ما اغلب در شناسایی عادت هایی که به طور ذاتی آسیب زا هستند و نیز در ایجاد تغییرات لازم در آنها مشکل داریم، حتی زمانیکه زندگی مان تهدید می شود.
صوت سالمندی
بعد از ۶۵ سالگی یا بیشتر، تحلیل رفتن صوت آغاز می شود، درست به همان شیوهای که سایر عملکردهای بدن شروع به تحلیل رفتن می کنند. اما صوت همیشه به طور دقیق تغییرات زیاد یا سریعی را که ممکن است در عملکرد جسمانی بدن رخ دهد نشان نمی دهد. افراد مسن با شرایط جسمی مناسب، صوتی دارند که مشخصات آن همانند صوت افـراد جوان تر است. بعضی از خوانندگـان می‌توانند صوتشان را تا دهه ۷۰ حفظ کنند. صوت ممکن است عناصر لازم زیبایی را حفظ کند، اما احتمالاً محدوده یا میزان کنترل صوتی را که در سالهای پایین‌تر داشته است دیگر نشان نمی دهد.
اما برای دیگران، صوت به آسانی تسلیم عوارض سالمندی می شود. صوتی که کاهش یا افزایش زیروبمی عادتی، کاهش کنترل بلندی یا تغییراتی را در کیفیت نشان میدهد، می تواند بیانگر نشانه هایی از وضعیت جسمی ضعیف باشد. تغییرات اکوستیک ازقبیل تغییرات رو به بالا یا پایین فرکانس، کنترل ضعیف بلندی و تغییرات کیفیت تاحدودی تغییرات فیزیولوژیکی را نشان می دهد که با بالا رفتن سن در حنجره رخ می دهند.
مطالبات صوتی دوران پیری میتواند متفاوت با مطالبات میان سالی نیز باشد. یک فروشنده بعد از بازنشستگی دیگر لازم نیست از صوتش برای فروش کالا استفاده کند. وزیر بازنشسته دیگر لازم نیست سخنرانی پرقدرتی ایراد کند. تحلیل رفتن عملکرد بدن معمولاً با کاهش مطالبات بدن همراه است. این گفته به این معنی نیست که صوت برای افراد مسن دیگر اهمیت ندارد. برعکس، صوت از جهت دیگر اهمیت می یابد. صوت اهمیتش را در فرایند برقراری ارتباط همچنان حفظ می کند. صوت برای حفظ ارتباط با دوستان و خویشاوندان مورد استفاده قرار می گیرد. برای برخی از افراد، ارتباط کلامی تنها شیوه حفظ ارتباط بشری و کنترل محیط می شود.
منبع:
Colton RH, Casper JK, Hirano M. (2011). Understanding Voice Problems: A Physiological Perspective for Diagnosis and Treatment. Baltimore: Williams & Wilkins.
گفتاردرمانی خوب در کرمان
گفتاردرمانی نوین مجهزترین کلینیک در کرمان است که در قالب تیم تخصصی به درمان اختلالات در ابعاد زیر میپردازد
گفتاردرمانی
کاردرمانی
حنجره
روانشناسی
بازی درمانی
اختلالات یادگیری
لکنت
اختلال بلع
گفتاردرمانی اختلالات صدا و حنجره، پاپیلوما
❇️مرکز تخصصی توانبخشی نوین- واحد استروبوسکوپی و درمان اختلالات صدا-حنجره پاپیلومای حنجره چیست؟❓❓❓❓❓ Laryngeal papillomatosis, also known as recurrent respiratory papillomatosis or glottal papillomatosis, is a rare medical condition in which benign tumors (papilloma) form along the aerodigestive tract. There are two variants based on the age of onset: juvenile and adult laryngeal papillomatosis.
✅پاپیلومای حنجره که اغلب به عنوان پاپیلومای بازگشت کننده راه هوایی نیز شناخته می شود ، توده های خوش خیمی هستند که در طول (مسیر) راه هوایی -گوارشی دیده می شوند. بر اساس س نشروع به دو نوع دیده می شوند:پاپیلومای نوجوانی و بزرگسالی تصاویر پاپیلومای حنجره را در زیر ببینید👇👇👇
@mkarimi.slp2019 اینستاگرام
صدای نازک درمردان با گفتاردرمانی قابل درملن است
➕مشکل نازک بودن صدا در مردان معمولا مرتبط با تعییرات هورمونی در سن بلوغ می باشد.
🔍در سن بلوغ معمولا حنجره رشد پیدا کرده و بزرگ می شود اما در برخی افراد تارهای صوتی در وضعیت کشیده و بالا قرار می گیرند.
➕معمولا با منوال تراپی حنجره و کشیدن حنجره به سمت پایین با یک تا پنج جلسه گفتاردرمانی قابل درمان است.
➕اگر صدای گرفته ای دارید ➕احساس فشار در صحبت کردن دارید➕احساس می کنید چیزی در گلو گیر کرده یا درد حنجره و گردن دارید به گفتاردرمانگر متخصص صدا و حنجره مراجعه کنید
آفونی/ بی صدایی چیست؟ دلایل آن کدامند؟ راه درمان آن چیست؟ گفتاردرمانی چه کمکی می کند؟
آفونی؟
◀️شرایطی است که فرد قادر به تولید صدا نیست و لبخوانی می کند.
➕برای تولید صدا تارهای صوتی که در حنجره قرار دارند به همدیگر نزدیک شده و با کمک جریان هوایی که از ریه خارج می شود ارتعاش می کنند.
◀️دلایل بی صدایی ⁉️
1️⃣عوامل روانشناختی مانند اضطراب ، شوک عاطفی
2️⃣اسپاسم عضلانی در نتیجه دادن زدن یا صحبت کردن های زیادکه مانع از حرکت تارصوتی می شود
3️⃣تومورهای حنجره
4️⃣جراحی های تیروئید/ حنجره/قفسه سینه که به عصب ده آسیب می زنند
5️⃣عوامل ویروسی مانند کرونا/ آنفلوآنزا
6️⃣عفونت
7️⃣آسیب های مغزی در نتیجه تصادف یا ضربه به سر
8️⃣شکستگی های حنجره
9️⃣ندول، پولیپ و سایر ضایعات که از ارتعاش تارصوتی جلوگیری می کنند
➕راه های درمان👇
✔اگر توده یا شکستگی یا عوامل ویروسی و عفونی در حنجره وجود داشته باشد جراح و متخصص گوش و حلق و بینی با جراحی یا درمان دارویی به شما کمک می کند
✔اگر اسپاسم یا عوامل اضطرابی یا گرفتگی عضله یا دادزدن و...دلیل آفونی باشد گفتاردرنگر متخصص صدا و حنجره به شما کمک می کند.
✔اگر در حنجره /شانه ها/ قفسه سینه احساس درد دارید و هیچ ازمایشی وجود علایم عیر طبیعی در شما را نشان نمی دهند دستورزی و منوال تراپی حنجره توسط گفتاردرمان متخصص عملکردحنجره درمان شما را حذف خواهد کرد.
➕ اولین اقدام در تشخیص بی صدایی استروبوسکوپی است کخ توسط متخصص گفتاردرمانی انجام می شود
گرفتگی صدا، گرانولوم تارصوتی ، تشخیص و درمان
👈همان طور که در تصویر فوق مشاهده می کنید در نوک فلش کشیده شده یک زایده حبابی شکل کوچک مشاهده می شود.
👈این زایده که در انتهای عقبی تار صوتی است گرانولومای تارصوتی( granuloma)نام دارد.
👈دلایل ایجاد آن شامل موارد زیر می باشند.
✔جیغ زدن، بلند صحبت کردن، گریه زیاد، زیاد صحبت کردن و..
✔رفلاکس معده
✔صاف کردن مکرر گلو
✔لوله گذاری در حین عمل جراحی
@novinststroboscopyneurofeedback
✅درمان:
👈رعایت بهداشت صوتی تحت نظر گفتاردرمانگر متخصص اختلالات عملکردی حنجره و ارائه برنامه های گفتاردرمانی جهت کوچک شدن اندازع توده
👈تزریق استروئید( توسط جراح حنجره)
👈جراحی در مواردی که توده بسیار بزرگ است و در تنفس اختلال ایجاد می کند.( توسط جراح و متخصص گوش و حلق و بینی)
# کلینیک #نوین #واحد تخصصی استروبوسکوپی# اختلالات صدا و بلع
☎️تلفن نوبت دهی: ۰۹۱۳۷۴۹۹۳۱۳_ ۰۳۴۳۲۴۴۶۷۵۵
📞تلفن پاسخگوئی به سؤالات در واتساپ 👈۰۹۱۳۸۴۰۷۱۱۲
وبسایت: www.st-kerman.ir
اینستاگرام:mkarimi.slp 2019
حنجره و صدا ، غذاهای مضر و مفید برای حنجره
📝📝📝📝📝📝
✏️
ب) بهداشت مواد غذایی:
❑ در مصرف مواد محرکی مثل ادویه جات
بخصوص فلفل و ترشیجات احتیاط کنید.
❑ در مصرف مواد اسیدی مانند سرکه و ... احتیاط کنید.
❑ از مصرف الکل، دخانیات و سیگار بپرهیزید.
❑ مصرف غذاهای سرخ کردنی محدود شود.
❑ در افراد آلرژیک از خوردن مواد غذایی مثل گوجه فرنگی، بادمجان و ... جلوگیری شود.
❑ در مصرف موارد غذایی با چربی بالا مانند کره، خامه، و غذاهای چرب محتاط باشید.
❑ از خوردن مواد بسیار شیرین بپرهیزید.
❑ از مصرف تنقلات مثل چیپس و پفک بپرهیزید.
❑ در مصرف موادی مثل قهوه، چای غلیظ، شکلات، آدامس، نوشابه های گازدار و ... که رطوبت راههای هوایی را کم کرده و خشکی مخاط حلق و دهان را بیشتر می کند احتیاط کنید.
❑ مایعات خیلی گرم یا خيلي سرد مصرف ننمائيد
#voice #larynx #voicehealth #حنجره #صدا #صوت #بهداشت_صدا
آیا اسید معده بر حنجره اثر دارد
بله اسید معده یا رفلاکس اثر بسیار بدی بر حنجره دارد لذا بیماران دارای رفلاکس باید رژیم غذایی را رعایت کرده و تحت درمان دارویی باشند
👈عفونت های سینوس
👈سو تغذیه
👈رفلاکس معده
👈آلرژی
👈خستگی
👈استرس
👈زیاد صحبت کردن یا خواندن
👈مصرف برخی داروها
از مهمترین عوامل آسیب رسان به حنجره می باشند
آیا مسائل روانشناختی بر حنجره اثر گذارند؟
بله مسائل روانشناختی اثر بدی بر حنجره دارند که برخی از آنها را در زیر آورده ایم
✔اضطراب
✔ترس از یک اتفاق مثال کرونا
✔افسردگی
✔نداشتن اعتماد به نفس
✔عصبانیت
👈تمام موارد فوق با اثر گذاری بر مغز، سیستم هورمونی و عروقی بدن اثر منفی بر حنجره می گذارند
" علم را بیاموزیم و از خرافات فاصله بگیریم"
بهداشت صدا و مراقبت از حنجره
اولین خط در پیشگیری و درمان اختلالات حنجره و صدا رعایت بهداشت صدا است.
✔استرس های روزمره اثر بدی بر حنجره دارند بنابراین باید مدیریت شوند.
✔سیستم فیزیولوژیک بدن و سلامت آن بسیار مهم است انجام آزمایشات کلی بدن هر ۶ ماه یکبار جهت چک کردن هورمون ها و ....بدن بسیار مهم است.
✔از مصرف دود ( سیگار قلیان تریاک و...) بپرهیزید
✔مشروبات الکلی مصرف نکنید
✔گلویتان را صاف نکنید
✔آب به میزان کافی مصرف کنید و محیط را مرطوب نگه دارید
✔جیغ نزنید
✔با صدای نازک و بسیار بلند صحبت نکنید
✔طولانی مدت صحبت نکنید
✔در مصرف داروها با پزشک مشورت کنید زیرا برخی اثر بدی بر حنجره دارند.
✔اگر آلرژی دارید مطمئنا بر حنجره اثر سو می گذارد برای درمان اقدام کنید
علت و درمان گرفتگی صدا ، دورگه شدن
علت گرفتگی صدا چیست؟
✔شایع ترین دلیل گرفتگی صدا عفونت دستگاه تنفسی فوقانی و التهاب حنجره می باشد
✔علت های دیگری هم در ایجاد و تشدید گرفتگی صدا نقش دارند که در زیر بیان شده اند
👈داد زدن، زیاد صحبت کردن
👈شوک عاطفی ناگهانی ، جیغ زدن و گریه کردن
👈بغض کردن
👈تدریس زیاد و پیوسته در مدرسین
👈سیگار کشیدن
👈مصرف مشروبات الکلی
👈آلرژی
👈استنشاق مواد سمی، جوهر نمک و...
✔اما برخی عوامل دیگر هم در بروز گرفتگی صدا موثرند که مستقیما بدلیل وجود تغییرات بافتی و یا وجود توده یا آسیب فیزیکی بر تارصوتی حنجره و... می باشند
👈پولیپ ها و ندول تارصوتی( سرطانی نیستند)
👈سرطان تیروئید، گلو و ریه
👈ضربه به حنجره
👈سکته مغزی و پارکینسون
👈تغییرات هورمونی در سن نوجوانی
👈تورم آئورت ( شریان قلب)
👈بدعملکردی غده تیروئید
✅اولین و اقدام در تشخیص علت گرفتگی صدا انجام "استروبوسکوپی" حنجره می باشد.
✅بنابر تشخیص پزشک و گفتاردرمانگر درمان دارویی، صدادرمانی و دستورزی حنجره، استراحت صوتی و یا جراحی و..... تجویز می شود
گفتاردرمانی، حنجره ، گرفتگی صدا
✅ندول تارصوتی ( nodules) ❓❓( تصویر بالا)
ندول ها ضایعات خوش خیمی هستند که به صورت برآمدگی های کوچک بر روی تارصوتی با استروبوسکوپی قابل تشخیص هستند.
✅ این ضایعه در کودکان پرسر و صدا و خانم ها شایع است اما در آقایان هم دیده می شود.
✅افراد مبتلا دارای صدای گرفته و نفس آلود هستند.
✅ ندول ها سرطان نیستند و به جراحی نیاز ندارند.
✅ بعد از گذشت زمان فرد احساس وجود جسم اضافی در حنجره می کند.
✅ بیمار احساس می کند چیزی در گلو چسبیده و مدام گلو را صاف می کند.
📝 تنها راه تشخیص ندول استروبوسکوپی است.
📝اصلی ترین راه درمان ندول گفتاردرمانی تخصصی حنجره و صدا است.
📝جراحی ندول با توجه به برگشت پذیر بودن آن پیشنهاد نمی شود.
# واحد#استروبوسکوپی#حنجره# کلینیک # نوین
تلفن: ۰۹۱۳۷۴۹۹۳۱۳ _ ۰۳۴۳۲۴۴۶۷۵۵
گرفتگی صدا، درمان گرفتگی صدا ، تشخیص با استروبوسکوپی در کلینیک گفتاردرمانی کرمان نوین
درمان گرفتگی صدا با گفتاردرمانی و دستورزی تخصصی حنجره در کلینیک گفتاردرمانی کرمان نوین
تصویربرداری حنجره جهت تشخیص گرفتگی صدا بدون بیهوشی
درمان گرفتگی صدا با ماساژدرمانی و دستورزی حنجره
درمان به همراه ارایه بهداشت صوتی و تغذیه
موادی مانند چای، قهوه، گرمی جات، لبنیات ، مواد بسیار چرب و بسیار شیرین،ترشی و تندی بسیار مضر هستند و نباید مصرف شوند.
رفتارهایی مانند جیغ زدن، گلو پاک کردن، بلند صحبت کردن و طولانی صحبت کردن منجر به اسیب تارصوتی می شوند.
این اختلال بیشتر در افراد دارای پرکاری صوتی مانند معلمین ، مداحان و.....مشاهده می شود.
آیا ضایعات تار صوتی مانند پولیپ ، ندول ، کیست سرطان هستند؟
ضایعات تار صوتی مانند پولیپ ، ندول ، کیست سرطان نیستند! بلکه همگی آنها باعث گرفتگی صدا می شوند و مربوط به استفاده زیاد از صدا می باشند مانند زیاد حرف زدن ، جیغ زدن ، گریه کردن با صدای بلند ، گلو پاک کردن و... هستند.
تشخیص بیماری خانم ۶۰ ساله مبتلا به ندول دوطرفه
بیمار خانم ۶۰ ساله مبتلا به ندول طرفه (برجستگی های عدسی شکل در قسمت جلویی تار صوتی که تار صوتی در تصویر همان دوتار سفید که به شکل عدد ۷ می باشد است) با شکایت گرفتگی صدا و درد حنجره که تصویر قبل از درمان را نشان میدهد.
درمان بیماری خانم ۶۰ ساله مبتلا به ندول دوطرفه
تصویر حنجره همان بیمار خانم ۶۰ ساله مبتلا به ندول دوطرفه بعد از پنج جلسه گفتار درمانی تخصصی ویژه اختلال گرفتگی صدا و حنجره (حذف کامل ندول ها ی تار صوتی)
تمرینات برای لب ها
باز و بسته کردن سریع لبها با همخوانهای /p/ و /b/ کشیدن و غنچه کردن لبها تکرار واژه های /i/ و /u/ به حرکت زیاد لبها تحریک دمایی لبها با استفاده از یخ، حرکت یخ از وسط لب به کناره ها ویا موضعی تر در آبریزش یکطرفه
نگه داشتن اشیا مختلف بین لبها مثل نی، قاشق پلاستیکی و … برای افزایش آگاهی حسی
استفاده از ذاهای گوناگون مثل ماست، کره ی بادام زمینی و تشویق بیمار به منظور ماساژ دادن لبها به هم
استفاده از انگشت برای کشیدن سریع لبه ی لب فوقانی و تحتانی
تمرین خنده : بیمار با اشاده ی درمانگر می خندد و خنده را متوقف می کند ، وقتی خنده متوقف می شود بیمار باید لبها را باز کند و دوباره ببندد
بیمار باید لبهایش را بسته نگه دارد در حالی که درمانگر سعی می کند انها را به آرامی باز کند
بیمار باید لبها را ببندد و در عین حال دندانها را باز و بسته کند
تمرین دم و بازدم با بینی نه با دهان
قبل از عمل بلع، بیمار باید یک لیوان یا فنجان را با لبهایش نگه دارد
نگه داشتن اشیاء کوچک مثل دکمه و قرار دادن آن بین لبها و دندانها
تحریک گونه ها از سمت داخل دهان بوسیله ی مسواک، شی سرد یا انگشتان
تمرینات مقاومتی ، بیمار لب فوقانی را به پایین می کشد در حالی که درمانگر با استفاده از آبسلانگ مقاومت ایجاد می کند یا فشار دادن گونه ها توسط زبان در حالی که درمانگر در مقابل بیرون آمدن لپ ها مقاومت می کند
– تمرینات زبان و فک تحتانی
بلند کردن نوک زبان: قرار دادن نوک زبان در ستیغ لثوی و نگه داشتن آن به مدت ۲ ثانیه
پس از تمرین فوق جارو کردن کام توسط نوک زبان
استفاده از همخوانهای /t/ و /d/ به منظور تماس سریع و آزاد سازی نوک زبان از لبه ی فک
استفاده از صدا های /s و/ch/ به منظور تماس کناره های زبان با کام و کمک به لوله کردن زبان ( صدای /ch/ به تماس وسط زبان با نرم کام کمک می کند
استفاده از صداهای /k/ و/g/ برای افزایش تماس خلف زبان با نرمکام ( انجام ترکیباتی مانند /taka/ یا /chaka/ برای بهبود حرکت زبان موثر است)
تمرینات دامنه ی حرکتی در ابتدا بوسیله ی جویدن گاز پانسمان و سپس با مقادیر اندکی غذا انجام می شود.
برای بهبود آگاهی حسی از تحریکات فشاری و دمایی استفاده می کنیم شامل:
قرار دادن قاشق سرد در نوک، تیغه و خلف زبان ، فشار کمی وارد می شود و بیمار باید قاشق را بلند کند
درمانگر کام را با آبسلانگ یا پنبه لمس می کند و بیمار باید آن محل را با زبان نشان دهد
دادن مواد سرد یا ترش به بیمار
تشخیص سایز و بافت بلعه هایی که به بیمار داده می شود
حرکات فک تحتانی: بیماران با حرکت کاهش یافته ی مندیبل نیازمند استفاده از ترابایت (therabite) به منظور افزایش باز شدن دهان هستند
تمرینات مقاومتی مثل بالا یا پایین بردن مندیبل در حالی که درمانگر با فشار بر چانه مخاافت می کند
تمرینات مکیدن ، تماس زبان و کام را افزایش می دهد و به مدیریت بزاق کمک می کند
منبع
Murray T, Carrau RL. (2006).Clinical Management of Swallowing Disorders
درمان صدا سازی در حین دم
بیماران مبتلا به بی صدایی و دیسفونی عملکردی، غالبا از صداسازی در حین دم بهرمه مند می شوند. این کار باعث تولید صدای زیر در حین دم می شود، که بر پایه ی دیدگاه لِمَن همیشه بر اثر ارتعاش تارهای صوتی واقعی تولید می شود. برای بیمارانی که همواره از صداسازی با تارهای صوتی کاذب برای صحبت کردن استفاده می کنند، واغلب نمی توانند “از آن رهایی پیدا کنند”، این کار روش سودمندی است. به همین منوال، برای بیماران دچار دیسفونی عملکردی که نوعی صدای ناهنجار دارند، و ظاهرا نسبت به تغییر آن نیز مقاومت نشان می دهند، این روش مفید خواهد بود. در ویدئو آندوسکوپی، هنگامی که از بیمار می خواهیم، در حین دم، صداسازی کند، تار های صوتی واقعی که (در راستای عملکرد تنفسی شان) کشیده شده اند، ناگهان به یکدیگر نزدیک می شوند و به ارتعاش در می آیند. در واقع، این شل بودن نسبی تار های صوتی است که، در حین دم ، باعث تولید صدای زیر می شود. چون بیشتر بیماران می توانند این روش را به راحتی انجام دهند (در حین دم صداسازی کنند و در حین بازدم نیز صدایی تقریبا شبیه به آن تولید کنند)، این روش شگردی ساده و سودمند در ایجاد و یا ایجاد دوباره ی ارتعاش در تارهای صوتی واقعی است.
ابعاد اجرای روش
۱٫ این روش ویژه، که به پوش شنیداری شباهت دارد، شاید بهتر باشد که، به جای توضیح، عملا اجرا شود. با بالابردن شانه هایتان و تولید صدای زیر، صداسازی در حین دم را به بیمار نشان دهید. مهم اسن است که هم زمان با بالا بردن شانه ها، صدا سازی در حین دم آغاز شود. با بالا بردن شانه ها شما می توانید تفاوت بین دم (بالا رفتن شانه ها) و بازدم (پایین آمدن شانه ها) را به بیمار نشان دهید.
۲٫ پس از نشان دادن چندین دم جداگانه، همراه بالا رفتن هم زمان شانه ها و صداسازی، بگویید: «حالا، من صدای زیر در حین دم را با صدای بازدم هماهنگ می کند.» نفس بکشید، شانه هایتان را بالا ببرید و هم زمان با بالا بردن شانه ها صدای زیر تولید کنید، سپس هنگام بازدم شانه هایتان را پایین بیاورید و همان صدا را تولید کنید. صداسازی هماهنگ در حین دم – بازدم را چندین بار تکرار کنید.
۳٫ از بیمار بخواهید، در حین دم، صداسازی هماهنگ شده ی دم-بازدم را تکرار کنید، و مواظب باشید تا حرکت شانه وجود داشته باشد. سپس به بیمار بگویید: «حالا هنگام بازدم شاه هایتان را پایین بیاورید و همان صدای زیر را که هنگام دم تولید کردید، تولید کنید.» با اندکی تمرین، بیشتر بیماران می توانند این کار را انجام دهند.
۴٫ پس از اینکه بیمار در حین بازدم صدایی همانند صدای حین دم تولید کرد، به او بگویید:«اکنون صدای هنگام بازدم را مثل کاری که من انجام می دهد، ادامه دهید.» صدای زیر ممتد تولید کنید، از سبک صدای زیر غیر طبیعی به سبک سینه ای معمولی با یک بازدم به طور ممتد پیش بروید. این کار را ندین بار تکرار کنید. سپس به بیمار بگویید:«ابتدا من تارهای صوتی خودم را برای تولید صدای زیر به یکدیگر نزدیک کردم، بعد آرام آرام صدایم را پایین می آوردم، تماس تارهای صوتی ام را حفظ کردم و به سطح ارتفاع صدای صحبت کردن معمولی ام رساندم.»
۵٫ چنانچه بیمار نتوانست صدای خود را از زیر به بم تغییر دهد، چهار مرحله ی پیشین را تکرار کنید. چنانچه بیمار توانست ارتفاع صدای خود را تا سبک صحبت کردن معمولی پایین بیاورد/ف به او بگویید:«حالا تارهای صوتی تان را برای تولید صدایی با کیفیت خوب به یکدیگر نزدیک کنید«. مرافب باشید تا بیمار در استفاده ی عملی از این صدای جدید عجله نکند. بلکه بیمار را به تمرین صدا سازی های مشابه مثل زمزمه کردن سوق دهید. پس از مقداری تمرین در صداسازی فهرستی از واژه های تک هجایی ساده در اختیار بیمار قرار دهید تا صداسازی واقعی را تمرین کند.
۶٫ زمانی که بیمار توانست دم و بازدم را بدون هیچ اشکالی انجام دهد. به او یاد آوری کنید که دیگر به حرکات نمایشی شانه ها نیازی نیست. بالا بردن و پایین آوردن شانه ها فقط برای نشان دادن تفاوت بین دم و بازدم لازم است.
۷٫ تمرین تک واژه ها را آن قدر ادامه دهید تا صداسازی طبیعی تثبیت شود. غالبا دوره های درمانی متعددی را صرف تمرین صداسازی جدید می کنیم، تا تمرین حرکتی صورت گرفته باشد، ولی از این صدا عملا در گفت و گو استفاده نمی کنیم. می توانید به بیمار بگویید:«حالا تار های صووتی را آن گونه که می خواستیم به یکدیگر نزدیک کردیم». این کار بی صدایی پیشین یا صداسازی با تارهای صوتی کاذب را مقصر جلوه می دهد. و نه بیمار را . در این مرحله، مشاوره مهم است. تمرین حرکتی به بیمار فرصت می دهد تا با بهترین روش صداسازی سازگاری پیدا کند.
منبع
کتاب The voice and voice theraoy تالیف Daniel.R Boone
ویدئو لارینگوسکوپی (تصویربرداری حنجره) ، نوروفیدبک ، گفتار درمانی ، بازی درمانی ، کاردرمانی و هنر درمانی
ویدئو لارینگوسکوپی ( تصویربرداری حنجره) ، نوروفیدبک ، گفتار درمانی ، بازی درمانی ، کاردرمانی و هنر درمانی
شماره تماس مطب: 32446755-034 - 09138407112 - 09137499313
آدرس مطب: کرمان خیابان استقلال کوچه شماره ۲ ساختمان پزشکان متخصص ۲ طبقه همکف مطب گفتار درمانی کریمی
آناتومی حلق (Anatomy of pharynx)
تعریف حلق: نیم استوانه عضلانی-فاسیائی است که دهان وبینی رابه حنجره و مری متصل می کند.
دربالابه قاعده جمجمه درپائین درسطح مهره ششم گردن درامتداد مری قرار می گیرد
در قدام به دهان،بینی وحنجره مربوط است.
مطابق شکل زیر حلق به سه ناحیه تقسیم می شود شامل:
حلق دهانی (Oropharynx)
حلق بینی (Nasopharynx)
حلق حنجره ای (Laryngopharynx)
pharynx
ساختار حلق
– نکاتی در مورد حلق
سوراخهای خلفی بینی به نازوفارنکس باز می شود.
دهانه خلفی دهان به اوروفارنکس باز می شود.
دهانه فوقانی حنجره به لارینگوفارنکس باز می شود.
حفره حلق در جلو با یک سوم خلفی زبان و بخش خلفی حنجره مرتبط است.
دهانه شیپوراستاش به جدارخارجی حلق بینی بازمی شود.
لوزه های زبانی،حلقی وکامی درسطح عمقی جدارهای حلق قرار دارند
حلق در خلف بوسیله فضای رتروفارنژیال از ستون مهره ای جدامی شود.
حلق با کام نرم نیز مرتبط است.
جدارهای حلق توسط عضلات اسکلتی وفاسیا ساخته شده است
– عضلات حلق
به دو گروه تقسیم می شوند:
الف : عضلات تنگ کننده
در هر طرف سه عضله قرار ذارذ
این عضلات روی هم همپوشانی دارند
این سه عضله حفره حلق را تنگ یا باریک می کنند
انقباض متوالی این سه عضله از بالا به پائین غذا را به سمت مری هدایت می کند
از عصب واگ عصب می گیرند
ب : عضلات طولی
سه عضله طولی وجوددارد:
استیلوفارنژیوس که اززائده استیلوئید منشا می گیرد
سالپنگوفارنژیوس که از بخش غضروفی لوله فارنژیوتمپانیک منشا می گیرد
پالاتوفارنژیوس که از کام نرم منشا می گیرد
این عضلات جدار حلق را بالامی کشند یا در حین بلع غذارا در طول حلق به پائین رانده ووارد مری می کند
– فاسیا
به دولایه تقسیم می شود و عضلات حلق را دربرمی گیرد:
یک لایه به نام فاسیای دهانی حلقی (buccopharyngeal) که از خارج عضلات حلق رامی پوشاند
یک لایه ضخیم تر به نام فاسیای فارنگوبازیلر که سحطح داخلی حلق را می پوشاند
فاسیا در محلهائی که عضلات کافی نیست جدار حلق راتقویت می کند بخصوص در محل بالاتر از عضله تنگ کننده فوقانی
– شریان های حلق
بخش فوقانی حلق:
شریان حلقی صعودی
شریان کامی صعودی و لوزه ای
شاخه های متعددی از شریان های ماگزیلری و زبانی
نواحی تحتانی حلق:
شاخه های حلقی شریان تیروئیدی تحتانی که شاخه ای ازشریان ساب کلاوین است خون می گیرد
خون اصلی لوزه های کامی از طریق شاخه لوزه ای شریان فاسیال مبدا می گیرد
– وریدهاوعروق لنفاوی
وریدها
یک شبکه می سازند که ازبالا به شبکه پتریگوئیدواز پائین به وریدهای فاسیال و ژوگولرداخلی تخلیه می شوند
عروق لنفاوی
به عقده های لنفاوی گردنی عمقی تخلیه می شوندکه شامل عقده های رتروفارنژیال،پاراتراکئال وinfrahyoid می باشند
– اعصاب حلق
عصب دهی حرکتی و بخش عمده ای از عصب دهی حسی حلق (بجز ناحیه بینی)عمدتاتوسط شاخه های اعصاب واگ وگلوسوفارنژیال تامین می شود.
بهداشت صوتی
بهداشت صوتی شامل مواری از قبیل حذف موارد بد و نادرست استفاده کردن از صدا ، بهداشت غذایی، حفظ رطوبت حنجره، رعایت سلامت جسمی و روحی و … است که برای عموم مردم و کاربران حرفه ای صدا برای داشتن یک صدای طبیعی و سالم ضروری می باشد رعایت بعداشت صوتی در بعضی افراد ضرورت بیشتری دارد این افراد شامل کودکان پر سر و صدا، خانمها و آقایان پر حرف، استفاده کنندگان حرفه ای صدا و کسانی که مبتلا به بیماری های مختلف حنجره می باشند.
الف- حذف موارد بد و نادرست استفاده کردن از صدا:
از فریاد زدن، جیغ زدن و هورا کشیدن خودداری نمایید.
سرفه، گلو پاک کردن فقط در صورت لزوم و بصورت ملایم.
از بلند خندیدن بپرهیزید.
از تقلید صدا خودداری نمایید.
از صحبت کردن ناگهانی و با فشار و تقلا خودداری نمایید.
با بلندی، زیروبمی، سرعت معمول و متوسط صحبت کنید.
به راحتی صحبت کنید.
به هنگام حرف زدن یا استفاده حرفه ای از صدا سرتان را راست نگهدارید و عضلات صورت، گلو، گردن و شانه ها را سفت نکنید.
سرتان را برای طولانی مدت به یک طرف خم نکنید.
از ورزشهای پر سروصدا بپرهیزید.
در جاهای پر سروصدا صحبت نکیند.
گفتارتان را تا جایی که امکان دارد محدود نمایید.
در صورت وجود هر گونه مشکل در صدای خود داوطلب آواز خواندن، سخنرانی و گزارش شفاهی نشوید.
فاصله ی خود را تا مخاطب طوری تنظیم کنید که مجبور نشوید با صدای بلند صحبت کنید
در هنگام بلند کردن وسایل سنگین از صحبت کردن خودداری کنید.
به هنگام ابتلا به بیماری های عفونی دستگاه تنفسی مثل سرما خوردگی یا لارنژیت از صحبت کردن زیاد خودداری نمایید.
قبل از آموزش حرفه ای صدا از صدای خود به صورت حرفه ای استفاده نکیند.
ب- بهداشت مواد غذایی:
در مصرف مواد محرکی مثل ادویه جات بخصوص فلفل احتیاط کنید.
از مصرف الکل، دخانیات و سیگار بپرهیزید.
در مصرف موادی اسیدی مانند سرکه و … احتیاط کنید.
مصرف غذاهای سرخ کردنی محدود شود.
در افراد آلرژیک از خوردن مواد غذایی مثل گوجه فرنگی، بادمجان و … جلوگیری شود.
در مصرف مواد غذایی با چربی بالا مانند کره، خامه و غذاهای چرب محتاط باشید.
از خوردن مواد بسیار شیرین بپرهیزید.
از مصرف تنقلات مثل چیپس و پفک بپرهیزید.
در مصرف موادی مثل قهوه، جای غلیظ، شکلات، آدامس، نوشابه های گازدار و … که رطوبت راههای هوایی را کم کرده و خشکی مخاط حلق و دهان را بیشتر می کند احتیاط کنید.
مایعات خیلی گرم یا خیلی سرد مصرف ننمایید.
ج- حفظ رطوبت حنجره:
آب یکی از مهمترین تامین کننده های رطوبت در سیستم صوتی است.
هر فرد بخصوص استفاده کنندگاه حرفه ای صدا باید بطور متوسط روزانه دو لیتر (۸ لیوان) آب مصرف کنند.
استفاده از آبمیوه طبیعی، خوردن چند قطره آبلیمو و استفاده از خمیر دندانهایی که رطوبت داخل دهان را بیشتر می کند می تواند مفید باشد.
د- سلامت جسمی و روحی:
وضعیت جسمی و روحی انسان تاثیر بسیاری بر صدایش دارد.
مراقب سلامت خود باشید و بطور منظم ورزش کنید.
از محیط های پر گرد و خاک و دودآلود بپرهیزید در صورت لزوم از ماسک استفاده نمایید.
در محیط های سرد پوشش کافی داشته باشید.
به هنگاام ابتلا به بیماری های عفونی دستگاه تنفس به پزشک مراجعه نمایید.
مراقب سلامت روانی خود باشید.
هر گونه گرفتگی صدا بیشتر از دو هفته را جدی گرفته و به پزشک مراجعه کنید.
از بلند کردن وسایل سنگین بپرهیزید.
از قرار گگرفتن در هوای سرد، گرم و خشک خودداری کنید.
رطوبت هوای داخل منزل و محل کار را حفظ نمایید.
عدم استنشاق بخارهای داغ و سوزاننده ی شیمیایی.
نفس کشیدن با بینی بخصوص در هنگام آلودگی هوا.
بطور متوسط ۷-۸ ساعت در روز استراحت کنید.
برای کنترل علائم گرفتگی و التهاب بینی استفاده از سرم شستشو مفید است.
به علت آنکه برگشت اسید معده به دهان (ریفلاکس) ممکن است باعث التهاب حنجره یا زخم تماس شود رعایت موارد زیر مفید است:
غذا را در حجم کم و وعده های بیشتر میل کنید.
سه ساعت قبل از خواب چیزی نخورید.
سر را به هنگام خواب ۱۵ تا ۲۵ سانتیمتر بالاتر قرار دهید.
از مصرف دخانیات بپرهیزید.
چربی کمتری بخورید و بیشتر از مواد پروتئین دار استفاده نمایید.
از مصرف موادی مثل قهوه، آبمیوه های اسیدی و … که موجب سوزش معده می شوند بپرهیزید.
فشار های روانی را کاهش دهی.
لباس راحت بپوشید.
بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید.
تغییرات صوت در زندگی
صوت به صورت پویا، لحظه به لحظه تغییر می کند. با وجود این، تغییرات دراز مدت در طول زندگی با رشد و پیری ارتباط دارند. در مراحل مهم زندگـی، استفاده از صوت متفاوت است، به همان صورت مطالباتی که از صوت انتظار می رود نیز متفاوت می باشد. علل این تفاوت ها متعدد هستند و شامـل بلوغ زیست شناختی و تغییرات عاطفی و اجتماعـی هستند کـه در زندگـی فـرد رخ می دهند.
صوت در نوزادی و دوران کودکی
در هفته هـای اول زندگـی، صـوت نوزاد بـرای بیان درد، خوشی، ناخوشی و گرسنگی استفـاده می شود. گریه که راه اصلی نوزاد جهت برقراری ارتباط میباشد، برای توانایی برقراری ارتباط غنی است.
گریه بیانگر توانایی اولیه نوزاد برای کنترل صوتش است. گریه یک عمل فیزیکی زمخت است که میتوان آن را به صورت پرتابی توصیف کرد. بـه عبارت دیگر، گریه به یکباره آغاز می شود، مسیر خود را طـی می کند و متوقف می شود. نوزاد (یا والدین) به ندرت می‌توانند گریه را به محض آنکه شروع شده است، متوقف کنند. هنگامی که نوزاد بزرگتر می شود، پاسخگویی وی به محیط اطـراف بیشتر می شود و کنترل بیشتری هم بر روی اندامهای مورد استفاده در گریه‌کردن به دست می آورد. در نتیجه، اینگونه تفسیر می شود کـه کیفیت گریه بیانـگر رشد جسمـی و روانشناختـی میباشد. همینطـور که نوزاد کنترل حرکتـی ظریف و ظریفتری را به دست میآورد، گریه به تدریـج قابل کنترل می شود و کاربرد آن هدفمندانـه تر می شود.
واضحترین تغییر بعدی در استفاده از صوت زمانی رخ می دهد که کودک شروع به استفاده از صوت به منظور تولید صداهای گفتاری می کند. به طورهمزمان، کودک درحال یادگیری صداهای زبان خاص خودش است. سپس کودک از صوت برای بیان ایده ها و خلقیاتش استفاده می کند. درسایر اوقات، ممکن است کودک از صوت در حقیقت فقط به عنوان بازی استفاده کند. زمانی که کودک به بلوغ می رسـد، تمایز پیچیده و پیشرفتـه حالت های قابـل قبول رفتار صـوتی بیش ازپیش شکـل می گیرد. این تمایز در نوزادی آغاز می شود. پاسخ صوتی نوزاد به صدای آشنای پرستار متفاوت با پاسخی است که او به صدای یک فـرد ناآشنا میدهد. به طورکلی، پاسخ صوتی کودک براساس میزان آشنایی با صدایی که می شنود، متفاوت است. کودکان یاد میگیرند که صدا در زمین بازی با کلاس درس یکی نیست. در سراسر زندگی تمایزهای این‌چنینی به صورت شیوه های پیچیده متعدد همچنان ادامه می یابند.
صوت رشد جسمانی کودک را نشان میدهد. حنجره نوزاد انعطافپذیر است و سطح هماهنگی عصبی– عضلانی پایینی دارد. علاوه براین، حنجره کوچک است و چین های صوتی کوتاهی دارد. این ساختار کوچک بدین معنا است که زیروبمی صوت نوزاد بالا می باشد. توانایی نوزاد برای کنترل تنش چین های صوتی محدود است. علاوه براین، توانایی محدود نوزاد برای کنترل فشار هوای موردنیاز گفتار منجر به انفجـارهای کوتاه صـدا می شود که بیشتر آنها به‌نسبت بلند هستند. هنگامـیکه نوزاد رشد می کند، توانایی وی برای کنترل زیروبمی و بلندی صوت افزایش مییابد. این رشد خود را در گریه های طولانی تر نشان می دهد، به طوری که از نظر زیروبمی پایین تر هستند و از نظر بلندی بسته به موقعیت متفاوت می باشند.
به طورخلاصه در دوران نوزادی و کودکی، مشخصات صوت به بلوغ جسمانی، شناختی و عاطفی کودک بستگی‌دارد. اندازه فیزیکی چین های صوتی عامل اصلی تعیین کننده فرکانس پایه صوت کودک است. نوزادی که حنجره کوچک و چین های صوتی کوتاه دارد، بالاترین زیروبمی صوتی را نشان می دهد، درحالیکه کودک بزرگتر که حنجره اش رشد کرده است، زیروبمی صوتی پایین تری دارد. زیروبمی صوت بزرگسال به دست نمی آید مگر تا زمان بلوغ، یعنی زمانیکه حنجره به اندازه دوران بزرگسالی خود برسد.
تغییرات بلندی کمتر تحت‌تاثیر این تغییرات رشدی و بیشتر تحت‌تاثیر سطح کنترل حرکتی نشان داده شده توسط کودک است. تغییر کیفیت، تغییرات رشد فیزیکی چین های صوتی، تغییر در شکل و اندازه کل مجرای صوتی و کنترل ظریف تر دستگاه عصبی–عضلانی را نشان می دهد. ایجاد تمایز بین نحوه استفاده مناسب از صوت نه تنها به توانایی های جسمی بلکه به رشد و آگاهی شناختی و اجتماعی نیز بستگی دارد.
صوت بزرگسال
تقریباً در ۱۸ سالگی یا شاید زودتر، صوت به بلوغ خود یا مرحله بزرگسالی میرسد. فرکانس پایه برای چندین دهـه به همین شکل باقی می ماند. فـرد به طورکامل بر محـدوده پویای صـوت (بلندی) کنترل دارد و میتواند بسیاری از انواع زیروبمی ها و کیفیتهای صوت را تولید کند. این تواناییهای صوتی، بلوغ دستگاههای آناتومیک و فیزیولوژیک را برای حمایت از گفتار نشان می دهند.
اگرچه صوت بزرگسالی حدود ۱۸ سالگی به دست آمده است، اما هنوز پیشرفتهای بیشتری ممکن است به وقوع بپیوندند تا تواناییهای صوتی افزایش یابد. در حقیقت آموزش صوتی خواننده یا هنرپیشه بهتر است هنگامی آغـاز شود که این سطـح از بلوغ به دست آمده باشـد. محدوده زیروبمی میتواند گسترده تر شود، کنترل صوتی میتواند افزایش یابد و کیفیت صوت میتواند غنی تر شود.
روشی که از صوت استفاده می شود به مطالبات موقعیتی بستگی دارد. این مطالبات ممکن است نیاز معلم به آموزش و حفظ نظم، نیاز وزیر برای ایراد یک سخنرانی مؤثر یا تسلی دادن یا نیاز یک فروشنده برای فروش کالا باشد.
صوت به عنوان یک امر بدیهی فرض می شود. ما میتوانیم با استفاده مداوم و نادرست استفاده‌‌کردن مکرر به آن آسیب وارد کنیم. ما می توانیم آن را درمعرض عوارض مخرب دخانیات، داروها و الکل قراردهیم و انتظار داشته باشیم که آسیب نبیند. ما معمولاً فقط هنگامی‌که دشواری در صحبت کردن را تجربه می کنیم، دیگر صوت را یک امر بدیهی به حساب نمی آوریم و بهدنبال کمک میگردیم. ما اغلب در شناسایی عادت هایی که به طور ذاتی آسیب زا هستند و نیز در ایجاد تغییرات لازم در آنها مشکل داریم، حتی زمانیکه زندگی مان تهدید می شود.
صوت سالمندی
بعد از ۶۵ سالگی یا بیشتر، تحلیل رفتن صوت آغاز می شود، درست به همان شیوهای که سایر عملکردهای بدن شروع به تحلیل رفتن می کنند. اما صوت همیشه به طور دقیق تغییرات زیاد یا سریعی را که ممکن است در عملکرد جسمانی بدن رخ دهد نشان نمی دهد. افراد مسن با شرایط جسمی مناسب، صوتی دارند که مشخصات آن همانند صوت افـراد جوان تر است. بعضی از خوانندگـان می‌توانند صوتشان را تا دهه ۷۰ حفظ کنند. صوت ممکن است عناصر لازم زیبایی را حفظ کند، اما احتمالاً محدوده یا میزان کنترل صوتی را که در سالهای پایین‌تر داشته است دیگر نشان نمی دهد.
اما برای دیگران، صوت به آسانی تسلیم عوارض سالمندی می شود. صوتی که کاهش یا افزایش زیروبمی عادتی، کاهش کنترل بلندی یا تغییراتی را در کیفیت نشان میدهد، می تواند بیانگر نشانه هایی از وضعیت جسمی ضعیف باشد. تغییرات اکوستیک ازقبیل تغییرات رو به بالا یا پایین فرکانس، کنترل ضعیف بلندی و تغییرات کیفیت تاحدودی تغییرات فیزیولوژیکی را نشان می دهد که با بالا رفتن سن در حنجره رخ می دهند.
مطالبات صوتی دوران پیری میتواند متفاوت با مطالبات میان سالی نیز باشد. یک فروشنده بعد از بازنشستگی دیگر لازم نیست از صوتش برای فروش کالا استفاده کند. وزیر بازنشسته دیگر لازم نیست سخنرانی پرقدرتی ایراد کند. تحلیل رفتن عملکرد بدن معمولاً با کاهش مطالبات بدن همراه است. این گفته به این معنی نیست که صوت برای افراد مسن دیگر اهمیت ندارد. برعکس، صوت از جهت دیگر اهمیت می یابد. صوت اهمیتش را در فرایند برقراری ارتباط همچنان حفظ می کند. صوت برای حفظ ارتباط با دوستان و خویشاوندان مورد استفاده قرار می گیرد. برای برخی از افراد، ارتباط کلامی تنها شیوه حفظ ارتباط بشری و کنترل محیط می شود.
منبع:
Colton RH, Casper JK, Hirano M. (2011). Understanding Voice Problems: A Physiological Perspective for Diagnosis and Treatment. Baltimore: Williams & Wilkins.
صوت در نوزادی و دوران کودکی
در هفته هـای اول زندگـی، صـوت نوزاد بـرای بیان درد، خوشی، ناخوشی و گرسنگی استفـاده می شود. گریه که راه اصلی نوزاد جهت برقراری ارتباط میباشد، برای توانایی برقراری ارتباط غنی است.
گریه بیانگر توانایی اولیه نوزاد برای کنترل صوتش است. گریه یک عمل فیزیکی زمخت است که میتوان آن را به صورت پرتابی توصیف کرد. بـه عبارت دیگر، گریه به یکباره آغاز می شود، مسیر خود را طـی می کند و متوقف می شود. نوزاد (یا والدین) به ندرت می‌توانند گریه را به محض آنکه شروع شده است، متوقف کنند. هنگامی که نوزاد بزرگتر می شود، پاسخگویی وی به محیط اطـراف بیشتر می شود و کنترل بیشتری هم بر روی اندامهای مورد استفاده در گریه‌کردن به دست می آورد. در نتیجه، اینگونه تفسیر می شود کـه کیفیت گریه بیانـگر رشد جسمـی و روانشناختـی میباشد. همینطـور که نوزاد کنترل حرکتـی ظریف و ظریفتری را به دست میآورد، گریه به تدریـج قابل کنترل می شود و کاربرد آن هدفمندانـه تر می شود.
واضحترین تغییر بعدی در استفاده از صوت زمانی رخ می دهد که کودک شروع به استفاده از صوت به منظور تولید صداهای گفتاری می کند. به طورهمزمان، کودک درحال یادگیری صداهای زبان خاص خودش است. سپس کودک از صوت برای بیان ایده ها و خلقیاتش استفاده می کند. درسایر اوقات، ممکن است کودک از صوت در حقیقت فقط به عنوان بازی استفاده کند. زمانی که کودک به بلوغ می رسـد، تمایز پیچیده و پیشرفتـه حالت های قابـل قبول رفتار صـوتی بیش ازپیش شکـل می گیرد. این تمایز در نوزادی آغاز می شود. پاسخ صوتی نوزاد به صدای آشنای پرستار متفاوت با پاسخی است که او به صدای یک فـرد ناآشنا میدهد. به طورکلی، پاسخ صوتی کودک براساس میزان آشنایی با صدایی که می شنود، متفاوت است. کودکان یاد میگیرند که صدا در زمین بازی با کلاس درس یکی نیست. در سراسر زندگی تمایزهای این‌چنینی به صورت شیوه های پیچیده متعدد همچنان ادامه می یابند.
صوت رشد جسمانی کودک را نشان میدهد. حنجره نوزاد انعطافپذیر است و سطح هماهنگی عصبی– عضلانی پایینی دارد. علاوه براین، حنجره کوچک است و چین های صوتی کوتاهی دارد. این ساختار کوچک بدین معنا است که زیروبمی صوت نوزاد بالا می باشد. توانایی نوزاد برای کنترل تنش چین های صوتی محدود است. علاوه براین، توانایی محدود نوزاد برای کنترل فشار هوای موردنیاز گفتار منجر به انفجـارهای کوتاه صـدا می شود که بیشتر آنها به‌نسبت بلند هستند. هنگامـیکه نوزاد رشد می کند، توانایی وی برای کنترل زیروبمی و بلندی صوت افزایش مییابد. این رشد خود را در گریه های طولانی تر نشان می دهد، به طوری که از نظر زیروبمی پایین تر هستند و از نظر بلندی بسته به موقعیت متفاوت می باشند.
به طورخلاصه در دوران نوزادی و کودکی، مشخصات صوت به بلوغ جسمانی، شناختی و عاطفی کودک بستگی‌دارد. اندازه فیزیکی چین های صوتی عامل اصلی تعیین کننده فرکانس پایه صوت کودک است. نوزادی که حنجره کوچک و چین های صوتی کوتاه دارد، بالاترین زیروبمی صوتی را نشان می دهد، درحالیکه کودک بزرگتر که حنجره اش رشد کرده است، زیروبمی صوتی پایین تری دارد. زیروبمی صوت بزرگسال به دست نمی آید مگر تا زمان بلوغ، یعنی زمانیکه حنجره به اندازه دوران بزرگسالی خود برسد.
تغییرات بلندی کمتر تحت‌تاثیر این تغییرات رشدی و بیشتر تحت‌تاثیر سطح کنترل حرکتی نشان داده شده توسط کودک است. تغییر کیفیت، تغییرات رشد فیزیکی چین های صوتی، تغییر در شکل و اندازه کل مجرای صوتی و کنترل ظریف تر دستگاه عصبی–عضلانی را نشان می دهد. ایجاد تمایز بین نحوه استفاده مناسب از صوت نه تنها به توانایی های جسمی بلکه به رشد و آگاهی شناختی و اجتماعی نیز بستگی دارد.
صوت بزرگسال
تقریباً در ۱۸ سالگی یا شاید زودتر، صوت به بلوغ خود یا مرحله بزرگسالی میرسد. فرکانس پایه برای چندین دهـه به همین شکل باقی می ماند. فـرد به طورکامل بر محـدوده پویای صـوت (بلندی) کنترل دارد و میتواند بسیاری از انواع زیروبمی ها و کیفیتهای صوت را تولید کند. این تواناییهای صوتی، بلوغ دستگاههای آناتومیک و فیزیولوژیک را برای حمایت از گفتار نشان می دهند.
اگرچه صوت بزرگسالی حدود ۱۸ سالگی به دست آمده است، اما هنوز پیشرفتهای بیشتری ممکن است به وقوع بپیوندند تا تواناییهای صوتی افزایش یابد. در حقیقت آموزش صوتی خواننده یا هنرپیشه بهتر است هنگامی آغـاز شود که این سطـح از بلوغ به دست آمده باشـد. محدوده زیروبمی میتواند گسترده تر شود، کنترل صوتی میتواند افزایش یابد و کیفیت صوت میتواند غنی تر شود.
روشی که از صوت استفاده می شود به مطالبات موقعیتی بستگی دارد. این مطالبات ممکن است نیاز معلم به آموزش و حفظ نظم، نیاز وزیر برای ایراد یک سخنرانی مؤثر یا تسلی دادن یا نیاز یک فروشنده برای فروش کالا باشد.
صوت به عنوان یک امر بدیهی فرض می شود. ما میتوانیم با استفاده مداوم و نادرست استفاده‌‌کردن مکرر به آن آسیب وارد کنیم. ما می توانیم آن را درمعرض عوارض مخرب دخانیات، داروها و الکل قراردهیم و انتظار داشته باشیم که آسیب نبیند. ما معمولاً فقط هنگامی‌که دشواری در صحبت کردن را تجربه می کنیم، دیگر صوت را یک امر بدیهی به حساب نمی آوریم و بهدنبال کمک میگردیم. ما اغلب در شناسایی عادت هایی که به طور ذاتی آسیب زا هستند و نیز در ایجاد تغییرات لازم در آنها مشکل داریم، حتی زمانیکه زندگی مان تهدید می شود.
صوت سالمندی
بعد از ۶۵ سالگی یا بیشتر، تحلیل رفتن صوت آغاز می شود، درست به همان شیوهای که سایر عملکردهای بدن شروع به تحلیل رفتن می کنند. اما صوت همیشه به طور دقیق تغییرات زیاد یا سریعی را که ممکن است در عملکرد جسمانی بدن رخ دهد نشان نمی دهد. افراد مسن با شرایط جسمی مناسب، صوتی دارند که مشخصات آن همانند صوت افـراد جوان تر است. بعضی از خوانندگـان می‌توانند صوتشان را تا دهه ۷۰ حفظ کنند. صوت ممکن است عناصر لازم زیبایی را حفظ کند، اما احتمالاً محدوده یا میزان کنترل صوتی را که در سالهای پایین‌تر داشته است دیگر نشان نمی دهد.
اما برای دیگران، صوت به آسانی تسلیم عوارض سالمندی می شود. صوتی که کاهش یا افزایش زیروبمی عادتی، کاهش کنترل بلندی یا تغییراتی را در کیفیت نشان میدهد، می تواند بیانگر نشانه هایی از وضعیت جسمی ضعیف باشد. تغییرات اکوستیک ازقبیل تغییرات رو به بالا یا پایین فرکانس، کنترل ضعیف بلندی و تغییرات کیفیت تاحدودی تغییرات فیزیولوژیکی را نشان می دهد که با بالا رفتن سن در حنجره رخ می دهند.
مطالبات صوتی دوران پیری میتواند متفاوت با مطالبات میان سالی نیز باشد. یک فروشنده بعد از بازنشستگی دیگر لازم نیست از صوتش برای فروش کالا استفاده کند. وزیر بازنشسته دیگر لازم نیست سخنرانی پرقدرتی ایراد کند. تحلیل رفتن عملکرد بدن معمولاً با کاهش مطالبات بدن همراه است. این گفته به این معنی نیست که صوت برای افراد مسن دیگر اهمیت ندارد. برعکس، صوت از جهت دیگر اهمیت می یابد. صوت اهمیتش را در فرایند برقراری ارتباط همچنان حفظ می کند. صوت برای حفظ ارتباط با دوستان و خویشاوندان مورد استفاده قرار می گیرد. برای برخی از افراد، ارتباط کلامی تنها شیوه حفظ ارتباط بشری و کنترل محیط می شود.
منبع:
Colton RH, Casper JK, Hirano M. (2011). Understanding Voice Problems: A Physiological Perspective for Diagnosis and Treatment. Baltimore: Williams & Wilkins.
علائم بیش فعالی ، تشخیص بیش فعالی
✴ابتدا لازم است بدانیم که بیش فعالی یک نوع اختلال نورودولوپمنتال یا عصبی رشدی است و مربوط به به ریختگی عملکرد مغز است و معمولا همراه با حواس پرتی و نقص توجه است.
✔افراد بیش فعال معمولا زیاد جنب و جوش دارند و مدام در حال حرکت و حرف زدن هستند و همه از این همه حرکت و پرحرفی شاکی هستند
✔در بیان احساسات مشکل دارند مثلا یک کودک بیش فعال زمانی می خواد با یک کودک دوست شود و ارتباط برقرار کند ناخواسته هل می دهد
✔در عملکردهای اجرایی مشکل دارند و در درسها معمولا حوصله شان زود سر می رود و ساعت ها طول می کشد تا یک صفحه مشق بنویسند
✔معمولا هوش این کودکان طبیعی است و برای فریب دیگران از راهکارهای مختلف استفاده می کنند مثال کودک می خواد کارد و چاقو بردارد به مادر می گوید مامان میشه ببینم کارد میتونه میوه رو ببره در صورتی که هدف کودک کار خطرناک با چاقو است.
✔این کودکان معمولا خودخواه هستند و هنگام بازی با دوستان می خواهند همه چیز در اختیار خودشان باشد و به همین دلیل سایر کودکان کمتر با این کودکان دوست می شوند
✔
گروه واتساپ
تصویربرداری حنجره
کار درمانی
درمان لکنت
نوروفیدبک تراپی
گفتار درمانی
بازی درمانی
اختلالات یادگیری
درمان بلع
روانشناسی
نمایش ویدئو
صفحه اول
درباره کلینیک
تماس با کلینیک
تویتتر
کانال تلگرام
فیسبوک
اینستاگرام
