تمرینات برای لب ها

تمرینات برای لب ها

باز و بسته کردن سریع لبها با همخوانهای /p/ و /b/ کشیدن و غنچه کردن لبها تکرار واژه های /i/ و /u/ به حرکت زیاد لبها تحریک دمایی لبها با استفاده از یخ، حرکت یخ از وسط لب به کناره ها ویا موضعی تر در آبریزش یکطرفه
نگه داشتن اشیا مختلف بین لبها مثل نی، قاشق پلاستیکی و … برای افزایش آگاهی حسی
استفاده از ذاهای گوناگون مثل ماست، کره ی بادام زمینی و تشویق بیمار به منظور ماساژ دادن لبها به هم
استفاده از انگشت برای کشیدن سریع لبه ی لب فوقانی و تحتانی
تمرین خنده : بیمار با اشاده ی درمانگر می خندد و خنده را متوقف می کند ، وقتی خنده متوقف می شود بیمار باید لبها را باز کند و دوباره ببندد
بیمار باید لبهایش را بسته نگه دارد در حالی که درمانگر سعی می کند انها را به آرامی باز کند
بیمار باید لبها را ببندد و در عین حال دندانها را باز و بسته کند
تمرین دم و بازدم با بینی نه با دهان
قبل از عمل بلع، بیمار باید یک لیوان یا فنجان را با لبهایش نگه دارد
نگه داشتن اشیاء کوچک مثل دکمه و قرار دادن آن بین لبها و دندانها
تحریک گونه ها از سمت داخل دهان بوسیله ی مسواک، شی سرد یا انگشتان
تمرینات مقاومتی ، بیمار لب فوقانی را به پایین می کشد در حالی که درمانگر با استفاده از آبسلانگ مقاومت ایجاد می کند یا فشار دادن گونه ها توسط زبان در حالی که درمانگر در مقابل بیرون آمدن لپ ها مقاومت می کند


– تمرینات زبان و فک تحتانی

بلند کردن نوک زبان: قرار دادن نوک زبان در ستیغ لثوی و نگه داشتن آن به مدت ۲ ثانیه
پس از تمرین فوق جارو کردن کام توسط نوک زبان
استفاده از همخوانهای /t/ و /d/ به منظور تماس سریع و آزاد سازی نوک زبان از لبه ی فک
استفاده از صدا های /s و/ch/ به منظور تماس کناره های زبان با کام و کمک به لوله کردن زبان ( صدای /ch/ به تماس وسط زبان با نرم کام کمک می کند
استفاده از صداهای /k/ و/g/ برای افزایش تماس خلف زبان با نرمکام ( انجام ترکیباتی مانند /taka/ یا /chaka/ برای بهبود حرکت زبان موثر است)
تمرینات دامنه ی حرکتی در ابتدا بوسیله ی جویدن گاز پانسمان و سپس با مقادیر اندکی غذا انجام می شود.
برای بهبود آگاهی حسی از تحریکات فشاری و دمایی استفاده می کنیم شامل:
قرار دادن قاشق سرد در نوک، تیغه و خلف زبان ، فشار کمی وارد می شود و بیمار باید قاشق را بلند کند
درمانگر کام را با آبسلانگ یا پنبه لمس می کند و بیمار باید آن محل را با زبان نشان دهد
دادن مواد سرد یا ترش به بیمار
تشخیص سایز و بافت بلعه هایی که به بیمار داده می شود
حرکات فک تحتانی: بیماران با حرکت کاهش یافته ی مندیبل نیازمند استفاده از ترابایت (therabite) به منظور افزایش باز شدن دهان هستند
تمرینات مقاومتی مثل بالا یا پایین بردن مندیبل در حالی که درمانگر با فشار بر چانه مخاافت می کند
تمرینات مکیدن ، تماس زبان و کام را افزایش می دهد و به مدیریت بزاق کمک می کند

منبع

Murray T, Carrau RL. (2006).Clinical Management of Swallowing Disorders


تصویربرداری حنجره
تصویربرداری حنجره
کار درمانی
کار درمانی
درمان لکنت
درمان لکنت
نوروفیدبک تراپی
نوروفیدبک تراپی
گفتار درمانی
گفتار درمانی
بازی درمانی
بازی درمانی
اختلالات یادگیری
اختلالات یادگیری
روانشناسی
روانشناسی
درمان بلع
درمان بلع
نمایش ویدئو
نمایش ویدئو
درباره کلینیک
درباره کلینیک
تماس با کلینیک
تماس با کلینیک
تویتتر
تویتتر
کانال تلگرام
کانال تلگرام
اینستاگرام
اینستاگرام
فیسبوک
فیسبوک
صفحه اول
صفحه اول
گرفتن نوبت
گرفتن نوبت
گروه واتساپ
گروه واتساپ